دامیه ( تپه - )

تپه دامیه در دره اردن به فاصله 500 متری جنوب غرب آبراهه الزرقاء پیش از دهانه آن به رودخانه اردن واقع است . اطراف این تپه را زمینهای حاصلخیز الزور احاطه کرده است ، و بر جاده دره الفارعه که به نابلس می رود ، مشرف است . قسمت بالای این تپه در حدود 25 کیلومتر است و شیب آن از سمت شرق و غرب تا جایی که به کوه کم ارتفاع دیگری ( در حدود 5 متر از سطح کشتزارهای مجاور می پیوندد ) تند می شود . اکتشافات باستان شناسی در تپه بر مسکونی بودن این محل در دوره مفرغ جدید ( سده 13 پیش از میلاد ) و دوره آهن ( سده 11 - 7 پیش از میلاد ) همچنین در دورانها روم و بیزانس ، دلالت می کند . ( نک : دورانهای باستانی )

برخی از باستان شناسان ارتباط نام کنونی این محل با نام که کنعانی آدم Adam یا ادامه Adamah نام آن در تورات آمده است را نتیجه می گیرند . اما این نظر با نشانه های این محل و یا منابع تاریخی دیگر تأیید نمی شود .

در شرق تپه دامیه سرزمین گورهای معروف به دلمنز واقع دره Dolmens است که در ابتدای ارتفاعات شرقی مشرف بر اردن گسترده است . ( نک : دلمن ) اغلب معتقدند که این گورها در هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد برای دفن مردگان استفاده می شده است ، و در دوران بیزانس برخی از آنها مجددا برای همین منظور استفاده شده است .

در ابتدای ارتفاعات شرقی مشرف به دره اردن گسترده است . ( نک : دلمن )

اغلب معتقدند که این گورها در هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد برای دفن مردگان استفاده می شده است ، و در دوران بیزانس برخی از آنها مجددا برای همین منظور استفاده شده است .

مآخذ :

1. Abel, F.M : Geographie de la Palestine II, Paris 1938.
2. Glueck, N. : The Annnal of the American Schools of Oriental Research, 1951.
3. Moawiuah Ibrahim, James Saure, Khair Yassine : The East Jordan Valley Survey AASOR 1976.