عذرة ( قبیله - )

قضاعه ( فرزندان عذره ) از قبایل هستند و به " عذرة بن سعدبن هنریم بن زیدبن لیث بن اسلم بن حافی بن قضاعه " منسوب می شوند . علت اینکه نام اینها در اخبار دور ، ماقبل اسلام وارد نشده به نظر می رسد این باشد که اینها شعرای اندکی داشته اند .

عذره در وادی القری و تبوک ساکت بودند و نفوذشان گسترش یافت تا به ایله رسید . تعداد منازلشان از منازل قبایل دیگر قضاعة تجاوز نمود مانند جهینه ، کلب و نهد ، همان طوری که از شمال قبیله غطفان گذشت . روایتی دلالت بر این دارد که این قبیله با قومی از ناحیه راست مجاور خود معاهده بست که به نخل ها و باغهای آنها دست درازی نکنند .

سرزمین عذره به هنگام ظهور اسلام بین حجاز و بلاد شام و مصر واقع شده بود و در مناطق قبیله کلب از ناحیه شمال تا منطقه مدینه امتداد می یافت . در وسط این قبیله در وادی القری در اطراف تبوک و ایله در طور سینا گسترده بود . به علت اینکه راه کاروانها از موطن اینها عبور می کرد مردان آنها نگهبانی و حفاظت آنها را به عهده می گرفتند . بعضی از مستشرقین اصل قبایل عذره را به نبط و اهل مدین نسبت داده اند ، شاید علت این کار این باشد که این قبیله در منطقه ای زندگی می کردند که نبطی ها و اهالی مدین در آن

ساکن بودند .

عذره در سال نهم هجری هیأتی را به سوی رسول اکرم ( ص ) فرستاد که متشکل از دوازده مرد بودند از جمله آنها حمزة بن نعمان عذری بود که اینها فرائضی را فراگرفتند و چند روزی در خدمت پیامبر ( ص ) باقی ماندند و ادعا کردند که دارای خویشاوندی با قریش هستند و آنها در دفاع از کعبه و طرف خزاعه از آن در روزگار جاهلیت با قریش سهیم بودند .

عذریون به داشتن احساسی رقیق و عطوفت فراوان مورد توصیف قرار گرفته اند و به طهارت عشق و شدت عشق مشهور بودند و در بین مردم معروف شد . داستانهای عاشقان عذری شاعر قیس بن الملوح ( مجنون لیلی ) و " عشق عذری " که جیس بن معهد ( جیس شبینه ) در رأس آنها هستند فراوان منتشر شد .

در مورد عشق عذری " الزهرة " کتابهای زیادی از ابن داود طوق منتشر شد . مانند کتاب ( گردنبند کبوتر ) از ابن خرم و ظاهری و ( میدانگاه عشاق ) از سراج القاری .

مآخذ :

1. محمدبن حبیب : مختلف القبائل و مؤتلفها .
2. ابن سعد : الطبقات الکبری " مصارع العشاق " لیدن 1904 .
3. ابن درید : اشتقاق ، قاهره 1958 .
4. علی ، جواد : تاریخ العرب قبل الاسلام .