نجار ، محمدیوسف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه فلسطین
 
جز (۱ نسخه واردشده)
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۷


وی فرمانده برجسته فلسطین ، عضو کمیته مرکزی جنبش فتح و عضو کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین همچنین رئیس کمیته سیاسی امور فلسطین در لبنان می باشد . کنیه اش ابویوسف است .

وی در روستای یبنة استان رمله متولد شد . تحصیلات ابتدایی خود را در آنجا به پایان رسانید . سپس به دانشکده ابراهیمیه همان جایی که تصحیلات دبیرستانی خود را پایان رسانیده بود راه یافت . بعد از آن به عنوان معلم به مدت یک سال در روستای خود خدمت نمود . سپس جنگ مصیبت بار سال 1948 وی را مجبور به ترک خانه و وارد شدن در اردوگاه پناهندگان فلسطینی نوار غزه کرد . در آنجا تا سال 1956 کار معلمی را برگزید .

در سال 1951 به گروه اخوان المسلمین پیوست اما

در سال 1958 آن را ترک گفت .

ابویوسف در اردوگاه رفح به موضع گیری ملی خود شناخته شد . وی برای اولین بار در سال 1954 به علت رهبری تظاهراتی را که در آن خواستار سربازگیری اخباری جوانان فلسطین شده بود به مدت چهار ماه بازداشت گردید . همچنان که بار دوم در ماه مارس سال 1955 به خاطر رهبری یکی از راهپیمائیهای اعتراض آمیز و مبارزه طلبانه علیه طرح اسکان یهودیان در شمال سینا که دفتر نمایندگی آژانس امداد سازمان ملل سعی در اجرای آن داشت بازداشت گردید .

سال 1957 نوار غزه را به وسیله یک قایق بادبانی به مقصد سوریه ترک گفت و از آنجا راهی عمان گشت . سپس برای کار به اداره معارف قطر منتقل شد و در سال 1967 در جنبش فتح به کار پرداخت .

محمدیوسف النجار در پنجمین دوره مجلس ملی فلسطین ( قاهره 1 - 4/2/1969 ) به عنوان کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین جنبش فتح برگزیده شد . همان طور که به عنوان رئیس کمیته عالی سیاسی برای فلسطینیان در لبنان انتخاب شد . وی همیشه مردم را به دوری از برخرودهایی که باعث تیرگی روابط فلسطین و لبنان شود فرامی خواند .

در یازدهمین دوره مجلس شورای ملی فلسطین ( قاهره 6/12/1/1973 ) عضویت وی در کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین تجدید شده و ریاست اداره سیاسی به وی واگذار شد .

ابویوسف در بیشتر کنفرانس و سمینارهای عربی و دولتی ( بین المللی ) شرکت می کرد و همیشه به مردود شناخته شدن قرارداد 242 شورای امنیت از سوی مردم عرب فلسطین و به پافشاری مقاومت فلسطینی بر مبارزه تا پیروزی تأکید می کرد و از دولتهای عربی و دولت درخواست پشتیبانی و همیاری با انقلاب فلسطین می کرد . در چهارمین کنفرانس اسلامی که در لیبی منعقد گردید ( 24/26/3/1973 ) ریاست هیأت اعزامی فلسطین را به عهده داشت .

واحد جاسوسی صهیونیستها وی را در منزلش واقع در خیابان فردان شهر بیروت در تاریخ 10/4/1973 ترور کردند و به همراه همسرش رسمیه ابوالخیر نیز به شهادت رسید . با شهادت آن دو به همراه دو مبارز دیگر ، کمال عدوان و کمال ناصر ، حزن و اندوه سراسر سرزمینهای دوست و عرب را فرا گرفت ، مقاومت فلسطینی با شهادت وی رهبر بزرگی را از دست داد رهبری که با اخلاص و یقین واقعی اندیشه ای بلند را به حقیقتی درست پیوند داده بود .

مآخذ :

  1. الحوت ، بیان نویهض : أبویوسف : حیاته مسئول یاتة ، معتقداتة السیاسیه ، شؤون فلسطینیة ، شماره 33 أیار 1974 .
  2. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 8 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
  3. مؤسسة الدراسات الفلسطینیة : الکتاب السنوی للقضیة الفلسطینیة سالهای ، 1969 ، 1975 ، 1971 و 1972 ، بیروت .