جدین ( روستای - )

ویرانه ای بود که در زمان قیمومیت بریتانیا بعد از اسکان یافتن ساکنان عرب در آنجا به صورت یک روستا درآمد . این روستا

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 30 ]]

با اینکه بعدها به یک آبادی مبدل گردید ، باز به نام ویرانه جدین معروف شد . این روستا در شمال شرقی عکا و جنوب غربی روستای ترشیحا قرارداد و بر روی تپه ای که 420 متر از سطح دریا ارتفاع دارد ، بنا گردیده است .

قلعه " جودین " که فرنگیها در اواخر قرن 12 یا اوایل قرن 13 میلادی بنا نمودند ، هسته نخست این خرابه به شمار می رود . هدف اصلی از بنای قلعه ، ایجاد نقطه محکمی برای استقرار صلیبیها در خلال جنگهایشان بود ولی اعراب این قلعه محکم را در سال 1288م برای جلوگیری از استفاده مجدد از آن علیه اعراب ، منهدم کردند . این قلعه تا مدتهای مدید متروک باقی ماند تا اینکه به عنوان مقر صاحب بلاد صفد در ایام حکومت شیخ ظاهرالعمر در نظر گرفته شد و حیات خود را بازیافت . شیخ ظاهر مجددا جدین را ترمیم و سنگربندی نمود . هنوز بقایای آن به خوبی مشهود است . این خرابه های باستانی محکم ، نظر برخی از ساکنان منطقه را برای اقامت در مجاورت آن که به نام خرابه جدین معروف شد ، جذب نمود . جمعیت آن را 1500 تن از اعراب صویطات تشکیل می داد . آنها حدود 130 باب منزل از خشت خام بنا نمودند و عمدتا به دامداری می پرداختند .

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 30 ]]

مجموع مساحت زمینهای تابع جدین به 7587 جریب بالغ گردید که از این مقدار 7533 جریب پوشیده از درختان بلوط ، سریش ، کاج و درخت سقز بود ( نک - : گیاهان طبیعی ) و 54 جریب آن به کشت گندم ، جو و تنباکو اختصاص یافت . سهم اعراب از این زمینها در اواخر دوره قیمومیت بریتانیا 4238 جریب و سهم صهیونیستها 3349 جریب بود .

صهیونیستها در سال 1948 جدین را بعد از دستیابی به قلعه محکم آن اشغال نمودند .

ساکنان عرب آن در ابتدای امر از روی ناچاری این روستا را به قصد روستاهای مجاور ترک نمودند . سپس به جنوب لبنان سرازیر شدند . صهیونیستها از این بقعه تاریخی به عنوان یک مکان توریستی بهره برداری نموده اند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 7 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,1001 ، تابلو عکا .