نمایش مبدأ برای کمیته های دانشجویان فلسطینی در دانشگاههای اسرائیلی


        

دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی با مشکلات متعددی در زمینه های برخورد اجتماعی ، مساوات تبعیض نژادی و طبقاتی و گرایشات سیاسی روبه رو شدند و به منظور رفع این مشکلات کمیته هائی که مسائل آنان رامطرح سازد و مشکلات ویژه زیر را حل و فصل نماید ، تأسیس کردند :
#مسائل دانشجویان عرب
#مسائل ملت عرب
#مسائل ملتهای مبارز

اولین کمیته دانشجوبی از روشنفکران فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی در سال 1958 در [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] تشکیل گردید . هدف نخست این کمیته راه اندازی امور دانشجویان فلسطینی دانشگاهها و توجیه دانشجویان جدید دانشگاه بود .

با وجود اینکه دانشجویان فلسطینی این کمیته را به عنوان تنها نماینده خویش به حساب آوردند ، ولی مدیریت دانشگاهها و سازمان دانشجویان یهودی آن را به رسمیت نشناخت . این کمیته در سال 1965 توانست روابط محکمی با گروهها و شخصیتهای متعدد یهودی برقرار نماید . به تدریج فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد .

دانشجویان فلسطینی که اغلب آنها از نقاط دورافتاده وارد دانشگاه شده بودند ، زندگی دردناک شهروندان فلسطینی در فلسطین اشغالی و تبعیض هایی را که علیه آنان اعمال می شد ، مشاهده می نمودند . به همین دلیل دانشجویان فلسطینی مسأله خودشان را با مسأله ملت خویش پیوند داده و از طریق کمیته های خود در دانشگاههای اسرائیلی فعالیتهای سیاسی چشمگیری انجام داده و در مبارزه ملتشانعلیه صهیونیسم شرکت نمودند . اهدافی که به خاطر آنها وارد میدان مبارزه شدند در نکات زیر خلاصه می شود :

===1 - حکومت نظامی : ===

حکومت نظامی مانع بزرگی بر سر راه دستیابی روشنفکران فلسطینی به کار مناسبی بعد از پایان تحصیلات آنها به حساب می آید . این در صورتی است که آنها در برابر ظلمهایی که در [[حق|حق]] اعراب اعمال می شود سکوت اختیار ننمایند . فرماندار نظامی در بسیاری از مواقع اجازه ورود دانشجویان به [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] و خروج از آن را نمی دهد . دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی بارها در اعتراض به نظام حکومت نظامی تظاهراتی به راه انداخته و با انتشار و توزیع بیانیه هایی خواهان مبارزه علیه سیاست تبعیض نژادی در اسرائیل شدند .

===2 - تبعیض نژادی : ===

چیزی که بیش از همه احساسات دانشجویان فلسطینی را تحریک می کند تبیعض نژادی علیه ملت فلسطین و به ویژه علیه دانشجویان می باشد . بیشتر آنها از بیکاری ، بازداشت ، خفقان و تبعیض رنج می برند . با وجود اینکه قانون اسرائیل ، آزادی بیان را تصریح نموده است ، ولی این آزادی در مورد دانشجویان فلسطینی اجرا نمی شود و به محض اینکه دانشجویی عربی عقیده ای ابراز نماید تحت تعقیب قرار می گیرد .

===3 - مصادره زمینها : ===

دانشجویان فلسطینی جبهه خصمانه ای در قبال مصادره زمینهای عربی توسط مقامات اسرائیل اتخاذ می نمایند .

===4 - وحدت عربی : ===

دانشجویان عرب به منظور تحقق وحدت و یکپارچگی عربی که آن را وسیله نجات این امت از سلطه استعمار به شمار می آورند مبارزه می کنند .

===5 - مسأله مبارزه علیه استعمار : ===

دانشجویان فلسطینی در مناسبتهای مختلف طی صدور اعلامیه هایی مبارزات ملتهای [[آفریقا - اسرائیل ، ( روابط قاره - )|آفریقا]] ، آسیا و [[آمریکای لاتین ( کشورهای - )|آمریکای لاتین]] علیه استعمار قدیم و جدید را مورد تمجید قرار داده اند .

مقاومت دانشجویان فلسطینی بعد از وقوع جنگ

1967 بالا گرفت و مقامات رژیم صهیونیستی برخی از دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیل را به اتهام حمایت از جنبش مقاومت فلسطین بازداشت کردند .

مطبوعات اسرائیل و در رأس آنها روزنامه یدیعوت " آحرونوت " از این دستگیری ها به عنوان توجیهی برای آغاز حملات تبلیغاتی شدید و خونبار علیه دانشجویان فلسطینی استفاده نمودند و آنها را تهدید کردند چنانچه به فعالیتهایشان ادامه دهند زندگیشان در معرض خطر قرار خواهد گرفت . کمیته دانشجویان فلسطینی ضمن محکوم ساختن این تحریک نژادپرستانه پیامد بعدی آن را گوشزد نمود . دانشجویان با تشکیل جلسات ، سخنان اعتراض آمیزی نیز نسبت به دستگیری اداری ایراد نمودند .

افزون بر آن ، دانشجویان عرب صدای اعتراض خود علیه منع فعالیت فارغ التحصیلان دانشگاهی عرب در دانشگاههای اسرائیلی را بلند کردند . به عنوان نمونه در سال 1971 به دنبال تصمیم " اکتسین " پروفسور صهیونیستی دایر به جلوگیری از فعالیت فارغ التحصیلان فلسطینی در دانشگاه هیاهوئی در [[حیفا ( شهر - ) |حیفا]] به راه افتاد . ناگفته نماند که دستگاههای اطلاعاتی اسرائیل قبلاً به وی اطلاع داده بودند که اعراب کاندیدا برای فعالیت در دانشگاه ، عناصر ضد دولتی هستند . بنابراین تنها در صورت اطمینان از وفاداری فلسطینیان به [[دولت یهودی|دولت یهودی]] می توان آنها را به سمت هایی برگزید . مفهوم وفاداری نسبت به مقامات رژیم صهیونیستی در اظهارات " [[اوری ، دیوید|اوری]] طون " مشاور وزیر معارف در امور عربی به این شکل صریح آمده است :

" هر عرب بی طرف در مبارزه دولت علیه ماست " .

" [[اوری ، دیوید|اوری]] لوبرانی " مشاور سابق حکومت اسرائیل در امور عربی نیز در این زمینه گفته است :

" مقامات اسرائیل در بدو امر دانشجویان عرب را بدون ارائه کوچکترین دلیل و توجیهی بازداشت می نمودند . "

ولی بعد از گسترش دامنه فعالیتهای چریکی در داخل سرزمینهای اشغالی ، مقامات حکومت اسرائیل پیوستن دانشجویان عرب به هسته های سری جنبش مقاومت فلسطین را به عنوان توجیهی برای اتخاذ شیوه های سرکوبگرانه ارائه نمودند . آنچه موجب نگرانی روزافزون مقامات اشغالگر شد اتحاد و همبستگی ملت فلسطین در سرزمین اشغالی باجنبش مقاومت فلسطین بود . آنچه بر شدت خشم این مقامات افزود انتشار بیانیه هایی از سوی کمیته دانشجویان عرب درباره ضرورت عقب نشینی اسرائیل از سرزمینهای اشغالی فلسطین و به رسمیت شناختن حقوق ملی ملت فلسطین بود .

نتایج [[جنگ 1973|جنگ 1973]] موجب مقاومت شدید اعراب در برابر سیاستهای سرکوبگرانه اسرائیل بود . کمیته های دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیل در خلال سالهای 1974 و 1975 در اعتراض به سیاستهای تبعیض نژادی و انواع محدودیتها و تعقیبهایی که دانشجویان عرب در معرض آن قرار می گیرند ، دست به فعالیتهای گسترده ای زدند . تظاهرات و جلسات همبستگی تشکیل گردید و در برخی از این جلسات شخصیتهای یهودی نیز شرکت نمودند . علاوه بر این سمیناری در صحن " ملوک اسرائیل " در [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] برای اعلام همبستگی با دانشجویان عرب برپا شد . از بارزترین هواداران یهودی در این سمینار ، " [[اونیری ، یوری|یوری اونیری]] " عضو کنیست ( پارلمان ) اسرائیل و سردبیر مجله " هاعولام هازیه " بود . روزنامه " یدیعوت احرونوت " در توصیف این جلسه نوشت :

" تظاهرات اعتراض آمیزی به منظور برابری دانشجویان عرب با دانشجویان یهودی در شرایط قبولی در دانشگاهها ، مسکن ، در نظر گرفتن کار مناسب برای فارغ التحصیلان و نیز [[حق|حق]] سازماندهی و فعالیت در صحن دانشگاه بود . "

دانشجویان عرب دانشگاه " بار - - ایلان " در تاریخ 12/3/1975 تظاهراتی به راه انداختند . این دانشگاه در تفسیری از فعالیت دانشجویان عرب اظهار داشت :

" برخورد بین دانشجویان عرب بار - - ایلان و مسئول ین دانشگاه و دیگر دانشجویان زمانی آغاز شد که آنها روز بعد از " کشتار هتل سافوی " اعلامیه های مخالفی در صحن دانشگاه توزیع کرده و افرادی به زور آنها را مصادره نمودند " .

وی همچنین گفت :

" برای جلوگیری از وقوع درگیری شدید از اجرای تصمیم دانشجویان مبنی بر به راه انداختن تظاهراتی در برابر دانشگاه جلوگیری به عمل آمد و دستور اخراج آنان صادر شد . "

او ضمن مخالفت با به رسمیت شناختن کمیته

دانشجویان فلسطینی اظهار عقیده نمود که اتحادیه دانشجویان فقط سخنگوی رسمی تمامی دانشجویان می باشد . اما دانشجویان عرب گفتند که مدیریت دانشگاه حدود 200 نفر مزدور استخدام کرد که چنانچه دانشجویان شورشی از دانشگاه خارج نشوند آنها را با کابلهای آهنی مورد ضرب و جرح قرار دهند .

حملات تحریک آمیز و به رسمیت نشناختن کمیته های دانشجویان فلسطینی تنها منحصر به دانشگاه بار - ایلان نبود ، بلکه تمامی دانشگاهها و دانشکده های عالی ( اسرائیل ) را نیز شامل گردید . روزنامه " عل همشمار " گزارش داد که انجمن دانشجویان اسرائیلی دانشگاه " بن گوریون " در [[نقب|نقب]] طی انتشار بیانیه ای با ادامه فعالیت کمیته دانشجویان فلسطینی که مدتی قبل در دانشگاه تشکیل گردید ، به شدت مخالفت نمودند .

در روزنامه " معاریو " آمده است کمیته دانشجویان فلسطینی دانشگاه بن گوریون که از 60 دانشجو تشکیل شده است یک هیأت سیاسی چپگر است .

این کمیته در مقابل اعمال محدودیتها و به رسمیت نشناختن دانشجویان عرب توسط مؤسسات آموزشی اسرائیل ، اجلاس مردمی در شهر [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] برپا نمودند . از این اجلاس اتحادیه منطقه ای که در آن تمامی کمیته ها نمایندگی دارند ، منشعب گردید .

سخنرانان جلسه خشم خویش را نسبت به مؤسسات دانشگاهی اسرائیل - که کمیته های دانشجوئی عرب را به بهانه اینکه آنها وابسته به گروههای خارجی هستند ، به رسمیت نمی شناسد - ابراز نمودند .

لازم به تذکر است که [[اتحادیه منطقه ای کمیته های دانشجویان عرب|اتحادیه منطقه ای کمیته های دانشجویان عرب]] شامل کمیته هایی است که نمایندگی دانشجویان فلسطینی دانشگاههای [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] ، [[تل آویو ( شهر - ) |تل آویو]] ، بار - بیلان ، [[حیفا ( شهر - ) |حیفا]] و بئرسبع را عهده دار می باشند .

کمیته های دانشجویان فلسطینی از حمایت توده ای در محافل عربی برخوردار شدند . در این زمینه روزنامه اسرائیلی " عل همشمار " گزارش داد . جلسات همبستگی متعددی با دانشجویان عرب در [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] و مثلث تشکیل گردید و شهروندان عرب حمایت کامل خویش را از مبارزه دانشجویان عرب علیه سیاست اسرائیل در تمامی زمینه ها ابراز داشتند .

این حمایت مردمی از دانشجویان عرب موجب انجام هر چه بیشتر فعالیت سیاسی برای مطرح ساختن هویت فلسطینیان گردید و البته اوج گیری پیروزی های داخلی وبین المللی انقلاب فلسطین که روح ملیت پرستی را در کالبد روشنفکران عرب فلسطین اشغالی زنده نمود هویت فلسطینیان را متبلور ساخت . اینک آنها امیدوارند روزی در کشور و دولت خاص خودشان زندگی نمایند .

استاد " جان همافمن " قبلاً در سال 1972 در مورد گرایشات میهن پرستانه دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی ، تحلیلی انجام داده و به این نتیجه رسیده بود که وفاداری این دانشجویان تنها " برای شخصیت فلسطینی " است و هیچ علاقه ای نسبت به حکومت ( اسرائیل ) ندارند .

دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی ، گرایشات " فلسطینی " خودشان را در مطبوعات سرزمین اشغالی و در اعلامیه ها و بیانیه هایشان به گونه ای ابراز نموده و به این منظور سازماندهی متعددی تشکیل دادند که از بارزترین آنها کمیته دفاع از سرزمین عربی و جنبش فرزندان وطن می باشد .

در بیانیه دانشجویان عرب دانشگاه تل آویو که در ژوئن 1976 انتشار یافت ، آمده است :

" فلسطینیان این سرزمین جزء جداناپذیر ملت عرب فلسطینی هستند که هملگی تا سال 1948 در سرزمین فلسطین زندگی می کردند . "

دانشجویان فلسطینی دانشگاه تل آویو در مراسم [[روز زمین|روز زمین]] که در تاریخ 30/3/1976 برپا گردید طی ارسال پیامی به ملت فلسطین حمایت خودشان را از خواسته های ملی اقشار ملت فلسطین داخل و خارج سرزمین اشغالی مورد تأکید قرار دادند .

کمیته های دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیلی بعد از سفر انورسادات رئیس جمهور مصر به [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] طی انتشار بیانیه هایی رژیم سادات را به فعالیت در جهت زیر پا گذاشتن مسأله فلسطین مطابق با طرحها و توطئه های امپریالیسم جهانی متهم نمود .

بیانیه های اقشار فلسطینی خواهان ایستادگی در برابر این طرحها و همبستگی با [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] شدند و این امر از دیدگاه مطبوعات اسرائیل آغاز " یک پدیده بسیار خطرناکی " بود . به همین خاطر مقامات اسرائیلی حملات انتقامجویانه ای علیه دانشجویان عرب به راه

انداختند . برخی از دانشگاهها از به رسمیت شناختن کمیته های دانشجویان سرباز زدند و صهیونیستها یکصدا خواهان " اجرای سیاست سرکوبگری " در [[حق|حق]] دانشجویان عرب شدند و از طرف دیگر محافل دانشجویان صهیونیستی خواهان اخراج دانشجویان فلسطینی از دانشگاههای اسرائیل شدند . برخوردهای متعددی بین دانشجویان و صهیونیستها صورت گرفت و محمود محارب رئیس کمیته دانشجویان فلسطینی دانشگاههای اسرائیل در تفسیری از این برخوردها اظهار داشت :

" ما جبهه مقاومی در برابر اعمال ظلمهای اسرائیل در [[حق|حق]] ملت فلسطین ، مصادره زمینها ، انهدام منازل و طرح هرگونه راه حل امپریالیستی مغایر با حقوق مشروع ملت فلسطین می باشیم و از تشکیل یک حکومت مستقل فلسطینی به رهبری [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] در هر بخش آزاد شده ای از سرزمین فلسطین حمایت می کنیم . "

رئیس کمیته دانشجویان افزود :

" دانشجویان فلسطینی با قراردادهای کمپ دیوید و تمامی طرحهای امپریالیستی که هدفشان محو هویت مسأله قدس باشد ، مخالفند . "

بعد از تشدید حملات صهیونیستها ، کمیته های دانشجویان فلسطینی فعالیت خود را تحت نام " جنبش ترقیخواه ملی " دنبال نمودند . فعالیت این جنبش موج توفنده ای در سطح رسمی ، دانشگاهها و رسانه های تبلیغاتی صهیونیستی به وجود آورد . به دنبال این امر ، حملات سرکوب گرانه شدیدی علیه دانشجویان فلسطینی به ویژه در پی بیانیه ارسالی آنها به رهبر سازمان آزادی بخش ، آغاز شد . در قسمتی از این بیانیه آمده است :

" جنبش ترقیخواه ملی هرگز موجودیت صهیونیسم را به رسمیت نمی شناسد . "

این بیانیه خواهان وحدت سازمانهای مقاومت فلسطینی براساس یک طرح فعالیت مبارزاتی و مخالفت با تمامی قطعنامه های شورای امنیت و کنفرانس ژنو و محکوم ساختن سادات رئیس جمهور مصر گردید و از دانشجویان خواست همچنان به مبارزات خویش علیه اسرائیل تا تحقق پیروزی ادامه دهند .

مقامات اسرائیل از این بهانه به عنوان انگیزه ای برای سرکوب جناح معتدلی در بین اعراب مقیم ( اسرائیل ) استفاده نمود . از سوی دیگر اتحادیه کل دانشجویان یهودی خواهان " اخراج فوری عوامل [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] از دانشگاههای اسرائیل " شدند . همچنین " شوشانا اربیلی الموزیلینو " نماینده کنیست پارلمان از حزب " معراخ " ( کارگر ) در مورد بحث و بررسی درخصوص بیانیه دانشجویان عرب که خود را اعضای " جنبش ترقیخواه ملی " می نامند و مخالف [[موجودیت صهیونیستی|موجودیت صهیونیستی]] هستند پیشنهادی به کنیست ارائه نمود و اظهارات دانشجویان عرب هوادار [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] و فعالیتهای آنان را محکوم نمود و خواهان اخراج این عده از دانشگاهها گردید .

علاوه بر این ، چهار نفر دیگر از اعضای کنیست از جمله " امنون لین " از حزب " لیکود " و " یهودابن مئیر " از حزب " مفدال " ضمن ارائه پیشنهادات مشابه خواهان " تحویل نگارندگان بیانیه به دادگاه شدند . "

" زفولون همر " وزیر معارف و فرهنگ اسرائیل به نمایندگی از طرف حکومت لیکود صراحتا اظهار داشت :

" دانشجویانی که به طور علنی علیه موجودیت ما توطئه می کنند هیچ گونه حقی را دارا نیستند . "

وی در ملاقات با کمیته رؤسای دانشگاهها گفت :

" سکوت در مقابل فعالیتهای دانشجویانی که مردم را علیه حکومت تحریک می کنند جایز نیست . "

حکومت [[بگین ، مناخیم|مناخیم بگین]] از پاسخگویی در مقابل این خواسته ها تعلل نورزید . در تاریخ 25/1/1979 نیروهای پلیس اسرائیل منازل دانشجویان عرب را در جبل المکبر مورد هجوم قرار داده و شش تن از دانشجویان را به اتهام همکاری با [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] مطابق بند 110 قوانین دفاعی در حالت فوق العاده سال 1945 به اقامت اجباری محکوم نموده و به آنها دستور دادند بلافاصله به روستاهایشان مراجعت کنند و خود را به مراکز پلیس معرفی نمایند .

دانشجویان در یک کنفرانس مطبوعاتی ضمن پاسخ به این اقدام ، آمادگی خودشان را برای شرکت در فعالیتهای سیاسی و نظامی [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی بخش فلسطین]] اعلام نموده و هدف نهایی انقلاب فلسطین را که در تشکیل یک دولت دموکراتیک در سرزمین دربرگیرنده عربها و یهودی ها می باشد ، مورد تأیید قرار دادند . مبارزه ای که کمیته های دانشجویان در سرزمین فلسطین رهبری کردند ، بخش حیاتی از مبارزه نیروهای انقلابی فلسطین را تشکیل داده و به عنوان

رکن مهمی از ارکان تحقق پیروزی به حساب می آید .

==مآخذ : ==
#قهوجی ، حبیب : '''''العرب فی ظل الاحتلال اسرائیلی منذ ام 1948''''' ، بیروت 1972 .
#Fauzi al Asmar : Israel Revisited, '''''Journal of palestine studies''''', no 23, 1977
#Hofman, John and NadimRohana : Young Arabsin israel : someaspectsof a conflicted social ldentity, '''''Journal of social psychology''''', lxlix, 1976.
#Meir, P. : the State of Israel and the Palestinian National Move Ment, '''''New out ook''''', Tel Aviv - 1917, 1976.