کنفرانس مطبوعاتی عربی فلسطینی ( کنفرانس - یافا - 1931 )
مطبوعات عربی در فلسطین به طور نقش در آگاهی افکار عمومی عربی تماما و به ویژه فلسطینی در مورد خطرهای صهیونیستی و ضرورت مقاومت در برابر آن با وسایل مختلف ، ایفا نمودند . پس حمله شدیدی را بر ضد فروشندگان زمینهای عربی و واسطه هایی که راه این فروشها را هموار می کنند تا زمینها به یهود منتقل شود ، راه انداختند همچنین پرچم استقلال فلسطین برافراشته و انتقادهای رادیویی به سوی دولت قیم روانه و باعث آگاهی فلسطینیان و افکار عمومی آنها شد .
مقامات قیم سعی کردند تا قدرت روزنامه ها را کم کرده و آزادیشان را محدود کنند پس قانونی را به نام قانون منع جرایم صادر کردند . به دنبال آن رؤای روزنامه های فلسطینی کنفرانسی را در یافا در تاریخ 18/9/1931 برگزار کردند و در آن این قانون را نادیده گرفته و کارهایی که به موجب این قانون بر ضد روزنامه نگاران انجام شد را محکوم کردند .
در این کنفرانس عیسی بندک صاحب روزنامه صوت الشعب و محمد روشن اختر دبیر روزنامه فلسطین به انگلیسی و محمدالحسینی صاحب روزنامه الجامعة العربیة ، شرکت کردند . طانیوس نصر یکی از صاحبان روزنامه الاقدام و پولس شحادة صاحب روزنامه مراة الشرق و عبدالله قلقیل صاحب روزنامه صراط المستقیم نیز در این کنفرانس حضور داشتند شرکت کردند .
کنفرانس طرحهای ظالمانه و خونریزی را که حکومت بریتانیا در سیاستهای خود که از ریشه های امپریالیستی و صهیونیستی نشأت می گرفت ، محکوم نمود . کنفرانس متوجه شد که این سیاست که آثار آن به طور واضح در تمام فعالیتهای سلطه گران و برنامه هایشان در کشور و دخالتشان در قوانین و کیفیت تطبیق آن ، سسیاستهای ظالمانه هستند که هدف آن تسلط سیاسی و اجتماعی و اقتصادی بر اعراب می باشد . این کنفرانس مخالفت خود را با برخورد ظالمانه ای که با روزنامه های عربی می شود ، اعلام نمود چون متوسل به تعطیل اداری شده تا دهانها را ببندد و آنها را از انجام دادن وظیفه روزنامه نگاری و ادای امانت که در مورد کشور بر دوش آن است ، باز دارند .
کنفرانس به گونه ای خاصی اعتراض سلطه گران نسبت به قانون جرایم برای بستن دهانهای روزنامه ها و محدود کردن آزادی آن را ، محکوم کرد و از این انتقاد کرد که چرا شروع آن قانون توسط سلطه گران در مورد روزنامه نگاران عرب همان طوری که در مورد اکرم زعتیر سردبیر روزنامه الحیاة اجرا شد ، صورت گرفته است .
کنفرانس این کار را سابقه خطرناکی در تاریخ روزنامه نگاری نه تنها در فلسطین بلکه در تمام دنیا دانست و متوجه شد که حکومت به این قانونها متوسل می شود تا از روزنامه های ملی انتقام بگیرد . در حقیقت حکومت به ناتوانی سیاستهایش اعتراف دارد و به ابزارهای استثنایی برای از بین بردن آزادی اندیشه پاک دست زده است .
مآخذ :
- خله ، کامل محمود : فلسطین و الانتد البریطانی 1939 - 1922 ، بیروت 1974 .
- مؤسسة الدراسات الفلسطینیه ، وثائق المقاومة الفلسطینیه ، بیروت 1968 .
- کنفرانس ملی حیفا ، متن عهد و پیمان نمایندگان فلسطینی در - 1947 م/1366 ه - ق .