کمال ، عدوان ( 1935 - 1973 )

از دانشنامه فلسطین


مبارز و رهبر فلسطینی و عضو کمیته مرکزی جنبش آزادی بخش ملی فلسطین ( فتح ) است . در روستای بربرة از توابع غزه متولد شد . دروس متوسطه خویش را در شهر غزه به پایان رساند .

در هنگام اشغال نوار غزه در سال 1956 توسط صهیونیستها در شکل گیری هسته های مقاومت شرکت جست ، بنابراین صهیونیستهای اشغالگر وی را دستگیر کرده و به زندان افکندند که پس از پایان پذیرفتن آن اشغال ، آزاد گردید .

به عربستان سعودی رفت و در یکی از شرکتهای نفت ، در بخش رنگ و روغن شروع به کار نمود . ولی برای تحصیل به دانشگاه قاهره بازگشت و به عنوان مهندس نفت در سال 1963 فارغ التحصیل گردید سپس به قطر رفت و در آنجا شروع به کار شد .

کمال عدوان از عشق به وطن جدا نشد ، درحالی که به نبرد مسلحانه به عنوان وسیله ای برای آزادی آن ایمان داشت . از اولین مؤسسین جنبش فتح بود و به عنوان عضو در مجلس ملی فلسطینی در دوره اول آن انتخاب گردید .

در سال 1968 کارش را در دولت قطر رها کرد و به عنوان مسئول ارتباط جمعی در جنبش فتح مشغول به کار شد و شهر عمان را مقر خود قرار داد . با پشتکارش توانست که دستگاه پیشرفته تبلیغاتی ارتباط جمعی برای روزنامه اش و نیز برای روابط قویش در دو بعد ارتباط جمعی داخلی و بین المللی ، ایجاد کند .

در وقایع سپتامبر 1970 در اردن شرکت جست و به دنبال آن به طور پاره وقت در عمان باقی ماند ، سپس به جرش و دبین رفت و از آنجا به دمشق و سپس به بیروت سفر کرد و برای بازگرداندن بنای دستگاه ارتباط جمعی ( تبلیغاتی ) تابع جنبش فتح کار کرد .

جنبش فتح ، مسئولیت بخش سرزمینهای اشغالی و اشراف بر مبارزه در آنجا را به او واگذار کرد . او به عنوان عضو در تعدادی از کمیته های مهم از جمله کمیته مقدماتی برای پذیرش اعضای کنفرانس ملی فلسطین که در قاهره در خلال ماه مارس 1972 منعقد شد ، پذیرفته شد .

در تاریخ 10/4/1973 در خانه اش واقع در خیابان فردان در بیروت در طی یک عملیات جنایتکارانه که دستگاه جاسوسی صهیونیستی انجام داد شهید شد . در آن عملیات دو رهبر دیگر یعنی محمد یوسف النجار و کمال ناصر به شهادت رسیدند .

جامعه انقلاب فلسطین و نیروهای ملی و پیشرو در لبنان و کشورهای عربی در اقصی نقاط عالم را موجی شدیداز حزن و اندوه به خاطر این کشتار ناجوانمردانه فراگرفت . با شهادت وی و دو دوستش ، انقلاب فلسطین ، سه نفر از رهبران و جنگجویان خود را از دست داد .

مآخذ :

  1. مؤسسه الدراسات الفلسطینیة : الکتاب السنوی للقضیه الفلسطینیه ، بیروت 1970 ، 1917 و 1972 ، 1973 .
  2. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 8 ق 2 ، بیروت 1974 .