قادش برنیع

چشمه قادش است یا مقدس که در شمال صحرای سینا در نیمه راه مسافت بین دریای مدیترانه ورود عربه قرار دارد . قادش کلمه کنعانی به معنای مقدس است . از قادش برنیع در سیر حوادث تاریخی که با قدم بنی اسرائیل و خروج آنها از مصر که کتاب مقدس گفته است ، بسیار ذکر شده است و از این قادش بود که بنی اسرائیل جاسوسان زیادی را به کنعان فرستادند تا از زمینها و مردمان آن آگاهی پیدا کنند . وقتی مردم اخبار بد آوردند مردم تابع موسی سرپیچی کردند و از رفتن با او امتناع ورزیدند . پس خدا آنها را لعنت کرد و چهل سال در زمین سرگردان شدند .

از اینجا بود که موسی فرستاده خود را به سوی ملک آدوم فرستاد و از او خواست تا به موسی و پیروانش اجازه دهد از سرزمین او گذشته و وارد فلسطین شوند ، ولی پادشاه آدوم خواسته آنان را رد کرد و آنها به کوه هور ( نک : آدومیها ) رفتند . در قادش مریم خواهر موسی مرد در حالی که در آنجا اقامت داشتند و در آنجا به خاک سپرده شد .

چنین به نظر می رسد که قادش برنیع محل اصلی

تجمع بنی اسرائیل قبل و بعد از تنیه باشد چون به فلسطین نزدیک است و چشمه های آب شیرین در آن قرار دارد که در منطقه صحرایی است و هر زمانی که تنیه بودند نمی خواستند به قادش برگردند و قبل از رفتن به فلسطین در آن جمع شدند .

قادش برنبع ( اسامی گوناگونی دارد از جمله : مریبه قادش ، هریبوت قادش ، مریبه ، عین مشفاط و رثمت قادش برنیع امروزی واقع در زمینهای سینا در نزدیکی مرز فلسطین - مصر در جنوب عوجاالحفیر است و آن چشمه ای است که به عین القدیرات مشهور است که بدوی های منطقه از آب آن استفاده می کنند .

مآخذ :

1. جورج بوست : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1901 .
2. احمدسوسه : العرب و الیهود فی التاریخ ، دمشق 1973 .
3. Olmsteael, A. t : History of Pirot, L : New Yourk, 1939.
4. palestine and syrca, CAPES. Supplement du ictionnaire du ea Bible, PARIS, 1928.