جروم ( 340 - 420م )
قدیس جروم در ستیریدونا واقع در دالاسیا به دنیا آمد و در شهر فلسطینی بیت لحم چشم از جهان فروبست .
وی در رم تحصیل کرد و سپس به فرانسه مسافرت نمود ولاهوت را در تریف فرا گرفت بعد از آن به آسیای صغیر رفته و به رهبانیت گرایش پیدا کرد و لذا به دیری واقع در نزدیکی انطاکیه پیوست . ( 373 - 376 م ) سپس دیر را ترک کرد و به صومعه ای واقع در صحرا رفته و به زندگی خود ادامه داد در حالی که کتابخانه اش را که شامل کتب ویرجیل شاعر وشیشرون سخنور بود به همراه داشت . وی درباره آنچه در خواب در رابطه با محاکمه خود دیده بود که در آن به او گفته بودند ( هرآنجا که گنج توست ، همانجا قلب توست ) سخن گفت ، به طوری که این امر وی را از خواندن آن کتابها بازداشت .
جروم به انطاکیه بازگشت و در آنجا به عنوان کشیش تعیین گردید پس از آن به قسطنطنیه رفت و اولین تألیف خود پیرامون شرح کتاب مقدس را بر قدیس گریگوار عرضه داشت . در سال 382 میلادی به روم مسافرت کرد و به عنوان منشی پاپ داماسیوس - که ترجمه عهد جدید به زبان لاتین را به عهده وی گذاشته بود - منصوب گردید جروم در دربار پاپ جامه زهدش را پاسداری کرد .
جروم مجرد باقی ماند و باکره بودن را تشویق می نمود وی راهبان را تنها مسیحیان واقعی برمی شمرد ، سقط جنین و جلوگیری از بارداری را مورد حمله قرار داده و از زنان آراسته انتقاد می کرد . که در این رابطه از عبارات ادبی استفاده می کرد که دال بر احساس جمالی وی بود . کما اینکه ادیبی را که در وصف آن دوره مبالغه می کرد مورد تمسخر قرار می داد و روحانیونی را که جامه های خود را عطرآگین می ساختند و به اجتماعات مرفه رفت و آمد می کردند استهزا می نمود .
جروم به منظور حمله به آفات اخلاقی دوره اش به هنگام هجو گفتن همانند جوفنال شاعر هجوگو بود .
جروم در سال 385 میلادی به بیت لحم پای گذاشت و در غاری معتکف گردید در حالی که کتابها و تألیفات خود را گرد آورده بود و باقیمانده عمر را در میان آنها گذراند ، نیروی عقیده اش وی را برانگیخت تا به کتابهایی بازگردد که درجوانی ، خود را از آنها محروم کرده بود .
جروم ترجمه کتاب مقدس را به پایان رساند ، این ترجمه بهترین کار ادبی دوره وی به شمار می رفت ، و زبان لاتین وی در قرون وسطی ، مبدل به زبان دین و ادبیات گشت و به فضل ترجمه وی بود که جهان لاتین کتاب مقدس را شناخت چنان که این ترجمه به عنوان متن مورد اعتماد و استفاده کاتولیکها باقی ماند .
مأخذ :
- Cutts, E. L. : St.Jerome, Eneyebpedia universalis, Vol. 15.
