ایالات متحده آمریکا و اسرائیل ( مضمون قرارداد - 30/11/1981 )

از دانشنامه فلسطین


این قرارداد در مقدمه اش بر وجود روابط دوستی میان دو طرف تأکید داشته و مبتنی بر اعتماد متقابل است . دو طرف به ضرورت افزایش همکاریهای استراتژیک جهت نافرجام گذاشتن " تهدید شوروی " ( سابق ) و افزایش همکاریهای امنیتی میان خود ، اعتراف دارند . مواد قرارداد به شرح ذیل است :

  • ماده اول :

این همکاری در رویارویی با تهدید امنیت و صلح از سوی اتحاد شوروی است به منظور :

الف - فرصت دادن به دو طرف جهت رویارویی با تهدیدها در زمان مناسب .

ب - جهت رویارویی با تهدیدی اینچنین ، یکی از دو طرف ، باید کمکهای نظامی در اختیار عملیات نیروهای طرف دیگر قرار دهد .

ج - این همکاری علیه هیچ کشور یا مجموعه ای از کشورها نیست .

ماده شماره 2 :

زمینه های اجرای همکاریهای استراتژیک :

الف - همکاری نظامی میان دو طرف به صورتی خواهد بود که طرفین بر آن توافق کنند .

ب - اجرای مانورهای دریایی ، زمینی و هوایی مشترک کهدو طرف بر آن توافق کنند .

ج - همکاری در زمینه های تبلیغاتی و اجرای فعالیتهای مشترک .

د - زمینه های دیگری در چهارچوب هدفهای سیاسی وجود دارد که دو طرف پیرامون آن توافق خواهند کرد .

ه - - جزئیات فعالیتها به تصویب دو طرف خواهد رسید و شامل برنامه ریزی و تدارک و مانورها خواهد بود .

ماده شماره 3 :

الف - تشکیل یک شورای هماهنگی جهت اجرای این یادداشت و به منظور هماهنگی فعالیت گروههای مشترک کار ، دادن دستورات به آنها و پیگیری اجرای همکاریها در زمینه های مورد توافق دو طرف .

ب - گروههای مشترک کار ، به مسایل زیر می پردازند :

همکاریهای نظامی ، از جمله مانورهای مشترک آمریکایی - اسرائیلی و همکاری در زمینه اعلام فعالیتها و تدارکات مشترک و از آن میان ورود به تأسیسات مربوط به تعمیر و نگه داری و خدمات طرف دیگر ، همکاری در زمینه های پژوهش و توسعه و تجارت ایمن . این امر با برگزاری دیدارهای فصلی و دوره ای در اسرائیل ( فلسطین اشغالی ) و آمریکا صورت می گیرد . جهت گفت وگو پیرامون مسائل ویژه و توضیح آنها می توان دیدارهایی را بنابر درخواست یکی از دو طرف ترتیب داد .

ماده شماره 4 :

هیچ ماده ای از این یادداشت را نمی توان ملغی کننده قراردادها و یادداشتهای تفاهم پیشین دانست .

ماده شماره 5 :

اجرای این یادداشت ، بی درنگ پس از مبادله بیانیه ها آغاز می گردد . در این بیانیه ها اعلام می گردد که اقدامهای لازم برای این امر از سوی دو طرف تکمیل گردیده است .

ماده شماره 6 :

این یادداشت ، طبق منشور سازمان ملل متحد ، علیه هیچ حکومتی نیست .

امتیازات این قرارداد برای رژیم صهیونیستی :

آریل شارون درباره قرارداد 30/11/1988 آمریکا و رژیم صهیونیستی گفت که : " این قرارداد وضع اسرائیل را بهبود می بخشد و در عرصه بین المللی وضع آن را تغییر می دهد . " بگین نیز درباره این قرارداد اظهار داشت : " محتوای آن کلی است . اما این احتمال را به وجود می آورد تا در آینده مضمونی عملی به روابط تبلور یافته در این سند ، داده شود . "

همکاری میان رژیم صهیونیستی و آمریکا ، طبق متن قرارداد ، در سه جنبه مطرح شد . در زمینه عملیاتی ، رژیم صهیونیستی وارد فهرست کشورهایی شد که آمریکا سعی داشت به نام " اجماع استراتژیک " ایجاد کند . شارون ، وزیر

جنگ وقت رژیم صهیونیستی به مسئولان پنتاگون آمریکا پیشنهاد کرد تا آنقدر فعالیت مکانیسم نظامی اسرائیل را گسترش دهند تا بتواند پوششی هوایی برای هر نیروی نظامی آمریکا که قصد انجام عملیات سریع در منطقه را داشته باشد ، ایجاد کند . در زمینه های جاسوسی ، قرارداد در برگیرنده پیوستهای پنهانی بود که همکاریهای جاسوسی میان آمریکا و رژیم صهیونیستی را سامان می داد .

آمریکا قول داد یک ماهواره جاسوسی در اختیار اسرائیل قرار دهد و در مقابل رژیم صهیونیستی تمامی اطلاعات خود را در اختیار آمریکا قرار دهد .

در تاریخ 23/3/1984 ، روزنامه های اسرائیل فاش ساختند که آمریکا ، برای ایجاد یک ایستگاه بازرسی فضایی در در حومه شهر قدس آماده می شود که با اشعه لیزر کار می کند . در زمینه لجستیکی ، قرارداد در برگیرنده ایجاد انبارهای ویژه برای انبار کردن تدارکات و مهمات و مواد غذایی و دارو برای ارتش آمریکا و به ویژه نیروهای واکنش سریع آن بود .

افزون بر آنچه گفته شد ، رژیم صهیونیستی در این قرارداد بر امتیازهای دیگری دست یافت که از آن میان می توان به موارد زیر اشاره کرد .

  1. اعطای اجازه به اسرائیل برای صدور فرآورده های جنگی به چندین کشور جهان که در آنها ، وسایل ساخت آمریکا به کار گرفته می شد .
  2. اختصاص بخشی از کمکهای آمریکا برای سرمایه گذرای در صنایع جنگ افزار رژیم صهیونیستی و ایجاد پروژه های برخی صنایع رزمی
  3. آمریکا تعهد کرد تا بخشی از فرآورده های اضافی صنایع نظامی اسرائیل را خریداری کند .
  4. ایالات متحده آمریکا متعهد شد تا به وسیله کمکها و پرداخت رشوه ها ، راه را برای بازگشت اسرائیل به شماری از کشورهای آفریقایی باز کند . مجله " نیوزویک " در این زمینه نوشت که شارون ، ریاست هیأتی از پنج مسئول بلندپایه اسرائیلی به چند پایتخت کشورهای آفریقایی را به عهده داشت . وی نامه ای همراه خود داشت که در برگیرنده تعهدی بود مبنی بر اینکه :

" اسرائیل آماده است تا در صورت هر گونه ماجراجویی جدید لیبی ، حمایت نظامی و اقتصادی خود را ارایه دهد . " این امر در برابر تحکیم یا تجدید روابط با این کشورها صورت می گرفت . مجله نیوزویک نوشت : این سفر شامل سودان ، زئیر ، ساحل عاج ، آفریقای جنوبی ، آفریقای مرکزی ، نیجریه و گابون بود .

مأخذ :

  1. روزنامه های صهیونیستی معاریو و هارآتس ، مورخه 1/12/1981 .