ابوغوش ( روستای - )

ابوغوش روستایی است که در 13 کیلومتری غرب بیت المقدس واقع می باشد .

جمعیت آن در سال 1945 بالغ بر 860 نفر می شد . گمان می رود که این روستا در محل شهر " یعاریم " کنعانی بنا گردیده است .

احتمال می رود ابوغوش شهری باشد که ذکر آن در نامه های تل العمارنه به نام " بیتو بیلو " یا " بیت بعل " آمده باشد .

در دوران رم باستان فرمانده ی رومیها به نام " تیتومس " قلعه ی بسیار محکمی در نزدیگی چشمه آب این روستا بنا کرد .

در دورانهای عربی - اسلامی ابوغوش به نام " قریة العنب " ( روستای انگور ) یا " حصن العنب " ( دژ انگور ) معروف بود . در قرنهای دوم و سوم هجری قمری ( هشتم و نهم میلادی ) این قلعه ی رومی به منزلگاهی برای بازرگانان و مسافرین مبدل گشت ناصر خسرو در سفرنامه خود از سفرش به قریه العنب در سال 439ھ/1407 م چنین یاد می کند :

" به روستایی به نام خاتون " اللطرون " رسیدم و از آنجا رهسپار روستایی دیگر به نام قریۀ العنب گشتم... در این روستا چشمه آبی دیدم که از سنگ خارج می شود و در آنجا استخرها و بناهایی ساخته شده بود . "

یاقوت حموی در معجم البلدان خود درباره ی آن می نویسد :

" حصن العنب از نواحی فلسطین در شام و از سرزمین بیت المقدس می باشد " .

در سال 1411 م صلیبیها کلیسایی در این روستا بنا کردند که هنوز هم آثار آن پا بر جاست .

در آغاز دوران حکومت عثمانی یک خاندان چرکسی مصری که نام آن ابوغرش بود وارد روستا گردید و بدین سان نام این خاندان به روستا اطلاق گردید .

اکتشافات باستان شناسان گویای این حقیقت است که این روستا در تمام دورانهای آباد بوده است .

مهم ترین اکتشافات باستانی در این روستا عبارتند از :

الف : سر سفالی که متعلق به دوران کنعانی است و در سال 1906 کشف گردید .

ب : سکه های بطلمیوسی ، رومی و عربی .

ج : در سال 1907 شخصی به نام " دی بیالا " آثار کلیسایی متعلق به دوره ی بیزانس را که ابعاد آن 30×20 متر بود کشف کرد .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 8 ، ق 2 ، بیروت 1974 .