احمد‌بن‌محمد‌الشویکی ( 875 - 939ه - /1471 - 1532م )
شهاب الدین ، ابوالفضل ، نابلسی ، الدمشقی ، الصالحی ( بنا به محل سکونتش ) ، حنبلی مذهب ، در روستای " شویکة " در حومه " نابلس " متولد شد ( منقول در سال 876ه - /1472م ) .
شهاب‌الدین به دمشق آمد و در " الصالحیه " سکنئ گزید و در مدرسه " ابی‌عمر " ، محمدبن احمدبن محمدقدامة الجماعیلی القدسی ، مشغول تحصیل و حفظ قرآن شد ، و حدیث و فقه نزد ناصرالدین زریق خواند و با نوشتن کتاب " الخرقی " مورد توجه قرارگرفت .
شهاب الدین از نظر علمی و اجتماعی ، جایگاه و مقام بزرگی راکسب کرد و مفتی حنبلیها در دمشق شد . شهاب الدین دوبار به سفر حج مشرف شد و ٢ سال در مدینه اقامت کرد .
او در جوار مدینۀ منوره کتاب " التوضیح " را تالیف کرد و آن را " توضیح الجامع بین المقنع والتفقیح " نام نهاد ، اوکتاب " المقنع " در شاخه‌های مذهب حنبلی از موفق الدین بن قدامة حنبلی متوفی در سال 620ه - /1222م - وکتاب " التفقیح " از علاءالدین المرداوی متوفی در سال 682ه - /1282م . را با یکدیگر تلفیق کرد و مطالب مهمی به این کتاب افزود تا این کتاب را تالیف کرد . ابن طولون ، خاطرنشان کردکه شیخ شهاب‌الدین عسکری از شهاب الدین شویکی در این زمینه پیشی و سبقت جسته و شویکی این کتاب را به اتمام نرساند و به فصل‌الوصایا در این کتاب رسیده بودکه قبل از اتمام تالیف آن در مدینه وفات یافت ، در بقیع دفن شد و در مسجد جامح اموی دمشق ، نماز غایب بر او خوانده شد .
مآخذ :
- غزی ، نجم‌الدین : الکواکب السائرة باعیان المائة العاشره ، بیروت 1979 .
- حنبلی ، ابن عماد : شذرات الذهب فی اخبار من ذهب ، قاهره 1931 .
- خلیفه ، حاجی : کشف‌الظنون عن اسامی الکتب و الفنون ، استانبول ، 1941 .
- بغدادی ، اسماعیل بابائی : ایضاح المکنون فی الذیل علی الکشف الظنون ، استانبول 1945 - 1947
