احمد‌بن‌علی‌بن‌یاسین‌الدجانی ( 902 - 969ه - /1496 - 1561م )
شیخ امام ، شهاب الدین دجانی شافعی در بیت المقدس* و در خاندان رهروی علم و تصوف دیده به جهان گشود ، به دانش اشتغال ورزید ، قرآن کریم وکتاب " المنهاج " و امام نووی را حفظ نمود . روایت شده است او زمانی که به ضعف خود در علم نحو پی برد توجه خود را به آن متمرکز ساخت و بنا به قول نجم الدین الغزی و ابن عماد ، خداوند در توفیق فراگیری این علم را به روی اوگشود .
شهاب الدین پیرو آیین تصوف بود و از شاگردان و یاران عارف بالله علی بن میمون مغربی متوفی به سال 917ه - /1511م و امام عارف بالله شمس الدین محمدبن عراقی دمشقی متوفی سال 533ه - /1526 بود و در محضر این دو استاد ، تصوف و دیگر علوم را فرا گرفت .
روایت شده است که شیخ شمس الدین محمدبن عراقی رساله‌ای در باب ویژگی‌های اولیا ، الله تعالی به رشته تحریر درآورده و در تالیف آن در روز دوشنبه هفتم ربیع الاول سال 531ه - /1524م از شاگرد و درویش خود شیخ احمد دجانی مقدسی کمک گرفته بود .
شهاب الدین دجانی یکی از مشهورترین سالکان طریق صوفیه گردید و به عده‌ای از شاگردان رموز صوفیگری و دیگر علوم را تدریس نمود .
در سال 936ه - /1529م و در عهد سلطان سلیمان قانونی مقام داود نبی در بیت المقدس توسط شیخ شهاب الدین دجانی و دیگر علما به مسجدی مبدل گردید .
شهاب الدین در اوایل رجب سال 951ه - /1543م به منظور ابلاغ و رفع نیازهای مردم در حضور نمایندۀ شام رهسپار دمشق گردید .
وی با شیخ محی‌الدین‌بن عربی ملاقات نمود و در حضور او ادای ذکر نمود و شیخ و استادش محمدبن عراقی تسخیری نیز از وی تبعیت کرد .
در روز جمعه نیمۀ رجب سال 951ه - /1543م در مسجد اموی خطبه‌ای ایراد نمود و خوب از عهده این کار برآمد و مورد تحسین مردم قرارگرفت .
شهاب الدین دجانی به بیت المقدس مراجمت کرد و در آن شهر چشم از جهان فروبست .
مآخذ :
- الغزی ، نجم‌الدین : الکواکب السائرة باعیان الماده العاشره ، بیروت 1979 .
- حنبلی ، ابن عماد : شذرات الذهب فی اخبار من ذهب ، قاهره 1931 .
- دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، بیروت 1971 .
