ابراهیم بن محمد بن مفلح الرامینی ( 749 - 803ھ/1348 - 1400م )
برهان الدین ، تقی الدین ، ابواسحاق ، رامینی الاصل ، مقدسی و بعد دمشقی .
زعیم دانشمند ، فقیه ، رهبر حنبلیهای دمشق و قاضی القضاء آنها .
او از فرزاندن مفلح و از حنبلیهای دانش پژوه مشهوری است که از روستای رامین در نزدیکی نابلس* به صالحیه مراجعت نمودند . وی از جماعتی از علماء امثال پدر و جد خود قاضی القضاة جمال الدین مرداوی درس آموخت و مدتی نزد بهاءالدین سبکی شاگردی کرد . سپس به علومی همچون فتوا ، تدریس ، نگارش و بحث و مناظره اشتغال ورزید و از این طریق مشهور گردید و نامش بر سر زبانها افتاد . عده ای از جمله ابن حجر عسقلانی* نزد وی به فرا گرفتن علوم پرداختند .
او صنفی از پستهای علمی از جمله تدریس در دارالحدیث اشرفیه ، مدرسه صاحبه و دیگر اماکنی از این قبیل را برعهده گرفت . همچنین سمت قضاوت دمشق را به طور نیابتی و سپس به طور مستقل عهده دار گردید و در اواخر عمر خود به مقام شیخی حنابله نائل شد . صبح روزهای شنبه با محراب حنابله در مسجد اموی " میعادی " داشت . ( میعاد : تدریس متناوب یعنی یک یا دوبار در هفته ) هنگام ورود تیمور لنگ ، در دمشق باقی ماند و جزو هیأتی بود که برای ملاقات با تیمور لنگ در اطراف دمشق روانه گردید . گویا با سر دسته ی مغولها در مورد صلح به گفت و گو پرداخت ، تیمور لنگ به او پاسخ مثبت داد ولی سپس نیرنگ نمود . فرزند مفلح متأثر گردید و تشویش خاطری به وجود او راه یافت تا اینکه درگذشت و در پایین پای پدرش در گورستان روضه دمشق به خاک سپرده شد .
اما بن مفلح تألیفات بسیاری از خود به یادگار گذاشت از جمله این تألیفات : " فضل الصلاة علی النبی 3 " ، " کتاب الملائکه " و " شرح المقنع " می باشد . اغلب این کتابها را هنگام هجوم تیمور لنگ به دمشق به رشته تحریر در آورد .
مآخذ :
- بغدادی ، اسماعیل بابانی : ایضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون ، حیدر آباد دکن 1945 .
- خلیفه ، حاجی : کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون ، حیدرآباد 1943 .
- حنبلی ، ابن العماد : شذرات الذهب فی اخبار من ذهب ، مصر 1351 ه -
- ابن طولون ، محمد بن علی : القلائد الجوهر فی تاریخ الصالحیه ، دمشق 1949 .
- نعیمی ، عبدالقادر : الدراس فی تاریخ المدارس ، دمشق 1351 .
