نمایش مبدأ برای زیر ، عطا ( 1895 - 1930 )


        

وی یکی از سه شهید نخست است که به دنبال انقلاب براق ، توسط مقامات دولت قیمومیت انگلیس در زندان عکا اعدام شد .

عطاالزیر در سال 1895 در شهر خلیل دیده به جهان گشود و به طور سطحی با خواندن و نوشتن آشنا شد و گاهی اشعاری را از دیگران فرا می گرفت . دوره دبیرستان را تکمیل نکرد . در چند حرفه دستی به فعالیت پرداخت ، و به امر [[کشاورزی|کشاورزی]] اشتغال ورزید . و از همان دوران کودکی به داشتن جرأت و قدرت بدنی مشهور شد . در تظاهراتی شهر الخلیل که در اعتراض به کوچ صهیونیان به فلسطین و بر ضد نیروهای اشغالگر انگلیسی به ویژه در شهر خلیل بر پا گردید ، شرکت نمود .

در [[انقلاب 1929|انقلاب 1929]] که اهداف یهودیان آشکار شد و مدعی شدند که [[بیت المقدس ( شهر - ) |بیت المقدس]] وطن آنهاست و درگیریهای خونینی میان صهیونیستها و مسلمانان به وقوع پیوست ، عطاالزیر به همراه دیگر ساکنین خلیل با تمام قدرت به دفاع از شهروندان و میهن خود برخاست . در آن هنگام شهرهای فلسطین شاهد درگیری خونباری بین اعراب و صهیونیستها بود و در شهر خلیل 60 صهیونی کشته و متجاوز از 50 نفر مجروح شدند . مقامات قیمومیت انگلیسی تعداد کثیری از شهروندان عرب را دستگیر و 26 نفر از آنها را به اعدام محکوم نمودند . سپس حکم اعدام را در مورد 23 نفر به حبس ابد تغییر دادند و عطاالزیر ، محمد [[جمجوم ، محمد خلیل ( 1902 - 1930 ) : |جمجوم]] و فؤاد [[حجازی ، فؤد|حجازی]] را از دیگران جدا کرده و به زندان شهر [[عکا ( شهر - ) |عکا]] منتقل نمودند .

در روز سه شنبه 17/6/193 ( روزی که برای اجرای حکم اعدام تعیین گردید ) شهدا یک ساعت قبل از اجرای حکم با لباسهای قرمز رنگ اعدام از ملاقات کنندگانشان استقبال نمودند . سپس عطازیر تقاضا کرد تا طبق عادت اهالی خلیل در عروسیها و شادیها ، دستهایش را با آن رنگین سازد . دوست و همکار او محمد [[جمجوم ، محمد خلیل ( 1902 - 1930 ) : |جمجوم]] نیز درخواست کرد تا قبل او به دار آویخته شود و سرانجام به آرزوی خود نایل گردید . هنگامی که جلادش او را به روی چهارپایه مخصوص اعدام هدایت می نمود از وی درخواست کرد بندهایش را بگشاید زیرا که ترسی از مرگ نداشت ، ولی جلاد درخواست او را رد نمود ، در آن حال عطازیر به زور بازوان خود بندها را از هم گسست و در حالی که سر خود را بالا گرفته و لبخندی بر لب داشت به طرف چوبه دار حرکت نمود . و در حالی که بیشتر از 35 سال سن نداشت حکم اعدام او اجرا شد و به شهادت رسید .

[[طوقان ، ابراهیم ( 1905 - 1941 ) |ابراهیم طوقان]] شاعر فلسطین این موضع دلیرانه " در ساعت سه " را با سرودن ابیاتی از زبان حال لحظه اعدام اورنگ جاودانه بخشید .

من لحظه مرد صبور بردبار هستم من لحظه طپش قبل بزرگ هستم سمبل مقاومت و پایداری تا انتها در بحرانی ترین مسائل و گرفتاریها قهرمان من در ملاقات با مرگ مقاوم تر از صلابت تخته سنگهاست

مشتاقانه در انتظار مرگ است و من از مردن در حال شادی تعجب می کنم و در روز قیامت با دستانی رنگین با خدای خود ملاقات می کند

من به دشمنان کشور در مورد شرارت روز هشدار دادم

قسم به روح تو ای عطا بهشت سلطان قدرتمند و توانا

شیربچگان تو با چشمانی اشکبار بر شیر گریه می کنند .

[[طوقان ، ابراهیم ( 1905 - 1941 ) |ابراهیم طوقان]] اشعار فوق را پس از شهادت این شهیدان با شور و حماسه در دانشکده النجاح [[نابلس ( شهر - ) |نابلس]] می خواند و با کلمات آتشین خود حماسه را در وجود مردم برانگیخت و اشک را از چشمان آنان جاری ساخت . صدای گریه همه حضار درآمد . سپس همگی شعار الله اکبر الله اکبر سر دادند و مجد و جاودانگی را برای شهیدان خود خواستار شدند .

==مآخذ : ==
#نویهض ، عجاج : '''''رجال من فلسطین''''' ، بیروت 1981 .
#ابوفارس ، محمد عبدالقادر : '''''شهداء فلسطین''''' ، دارالفرقان للنشر و التوزیع ، اردن - عمان 1990 .
#بویصیر ، صالح مسعود : '''''جهاد شعب فلسطین خلال نصف قرن''''' ، قاهره 1970 .
#سفری ، عیسی : ''''' فلسطین العربیة بین الانتداب و الصهیونیة''''' ، [[یافا ( شهر - ) |یافا]] ، 1937 .
#یاسین ، عبدالقادر : '''''کفاح الشعب الفلسطین قبل العام 1948''''' ، بیروت 1981 .