سلوان

روستایی است در مجاورت دیوار بیت المقدس که از طرف جنوب فقط چند متر از آن فاصله دارد . بعضی از مواقع لفظ به " سلوان " از کلمه " سیلون Sillon " به معنای خارو خاشاک و علوفه می آید .

سلوان دارای یک محل باستانی و تاریخی است که از گورهای سنگی برخوردار می باشد و نساک آن را به عنوان منزل و مسکن خود از قرن چهارم تا قرن هفتم میلادی ، قرار داده بود .

در این روستا چشمه های مشهوری وجود دارد که به چشمه های سلوان نامگذاری شده اند و از جمله آنها ام الدرج ، آبگیر سلوان ، آبگیر تحنانیه ، چاه أیوب و چشمه لوزه است . این چشمه ها تنها منبع آبهای شهر قدس و باغستانهای اطرف آن می باشند .

" سلوان " توسط تعداد زیادی از تاریخ دانان و جغرافی دانان مسلمان مانند مقدسی ، ناصرخسرو و ادریس نام برده شده و از آبهای شفا دهنده أمراض آن بحثها کرده اند .

یاقوت از آن در فرهنگ خود می گوید : چشمه سلوان ، چشمه ای است که انسان به وسیله آن تبرک می شود و در بیت المقدس شفا می یابد .

به نظر می رسد که " یبوسیان " کانالی به منظور رساندن آبهای سلوان به داخل دژهایشان حفر کرده اند ، آن کانال مدت زیادی بعد از آنها مورد استفاده قرار گرفت . در این کانال در سال 1880 میلادی نقاشی و تصویری به نام " تصویر سلوان یا نقشه سلوان " که راه آبیاری و آبرسانی را توصیف می کند ، کشف شده است .

مساحت زمینهای سلوان به حدود 421/5 جریب می رسید که صهیونیستها حدود 436 جریب آن را در تملک خود داشتند . تعداد ساکنین آن در سال 1945 به 840/3 نفر رسید . در سال 1961 سلوان به شهر قدس منضم شد و یکی از محله های آن گردید .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، بیروت 1974 .
2. خمار ، قسطنطین : موسوعة فلسطین الجغرافیة ، بیروت 1969 .
3. Albright, W. F. The Archeology of palestine, London 1960.