حواریون

حواریون نزد مسیحیان ، همان ( رسولان ) مسیح هستند . واژه حواریون در اصل یک اصطلاح حبشی بوده و معنای آن ، رسولان ( فرستادگان ) است .

این رسولان ، ( دوازده نفر ) هستند که انجیلهای ( عهد جدید ) از آنها نام برده است . چهار رساله از این انجیلها به نام آنها نوشته شده که سه رساله آن در سه انجیل نخستین آمده و چهارمی در سفر اعمال رسولان آمده است . این رساله ها با رساله پطرس آغاز شده و با رساله یهودا که به مسیح خیانت کرد ، پایان می یابد و رساله چهارم با نام متیا که جایگزین یهودا گردید ، ختم می شود .

اساس این حواریون عبارتست از :

1. سنت پطرس 2 - سنت لوقا 3 - سنت متی 4 - سنت یوحنا 5 - سنت فلیکس 6 - سنت نابور 7 - سنت بنوا 8 - سنت پاتریک 9 - سنت جان 10 - سنت گرگوار 11 - سنت پل 12 - یهودا اسخریوطی

مسیح از پل خواست که بعد از وفاتش ، در شمار رسولان باشد . انجیلهای عهد جدید ، جز انجیل مرقس و انجیل لوقا و کتاب اعمال رسولان ، به وسیله برخی از این حواریون تدوین شده است .

در انجیل آمده است که متی ، مشار یعنی وصل کننده ع ، شر ( یکدهم ) بوده و نیز آمده است که برخی از رسولان ، ماهیگیر بودند . به نظر می رسد که همه آنان از جامعه تهیدستی برخاستند و مسیح آنها را برگزید تا هدایت کننده باشند . حواریون با مسیح همراه شدند و مسیح مدت دو سال و نیم از وقت خود را صرف تعلیم و پرورش آنها کرد و آنان را به اطراف و اکنان فرستاد تا به امر تبلیغ و پیام رسانی بنام او بپردازند . مسیح آنان را به عنوان متولیان کلیسا که مخصوص آنان ساخته شده بود ، برگزید و به عنوان اسقفان کلیسا انتخاب نمود . مسیح به آنان امر کرد که تا مردمان را به پرهیز از گناهانشان دعوت کنند . ( انجیل لوقا باب 24 ، بخش 47 ) و همه مردمان را تربیت کنند و آنها را غسل تعمید دهند و فرمانهای او را به آن ملتها برسانند ( انجیل متی باب 28 ، بخش 19 ) و به عبارتی مأموریت مسیح را بر روی زمین ادامه دهند .

اعمال رسولان به ما نشان می دهد که این رسولان از نخستین روز برپائی کلیسا ، به پیامبری مسیح که با او زیستند ، گواهی داده ، و مأموریتی را که مسیح به آنان محول کرد ، تحت فرمان بطرس به انجام رساندند . سپس بیت المقدس را ترک کرده و به عنوان نمایندگان مسینح و پیام آوران او ، در گوشه و کنار جهان پراکنده شدند . آنان از بین کسانی که مورد تبلیغ قرار گرفتند ، افرادی را برگزیدند که اختیارات و مأموریتهای خودشان را به آنان محول کردند . و این امر مهم در طول قرنهای گذشته تاامروز ادامه دارد . در عرف مسیحیت آمده است که این رسولان در این راه ، به شهادت رسیدند .

بنابراین ، رسولان پایه گذاران کلیسا و اسقفهای کلیسا به منزله جانشینان رسولان هستند .

مآخذ :

1. پوست ، جرح : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1971 .
2. Dufour, L. X : Vocabulaire de theologie bibique, paris 1970.
3. Lebreton, J : Lavie et I'enseignement de Jesus-christ, paris 1947.
4. Mckezzie, L : Dictionary of the Bible, New York 1978.