عراد ( تپه - )

معنای آن به عبری " خر وحشی " تپه ای باستانی است که در جهت غرب بحرالمیت جنوب فلسطین و جنوب شهر الخلیل قرار گرفته است . در کتب تألیفی سالهای 1400ق . م تا 350 م از این تپه نام برده شده است .

محل کنونی در مکان تپه عراد شهر " عراد " کنعانی واقع بود . اهالی این شهر جنگهایی با یهودیان هنگام حمله شان بر فلسطین در حالی که در صحرای سینا بودند انجام دادند . پادشاهان کنعانی عراد توانستند با عمالقه عرب برای شکست یهود پیمان ببندند و توانستند آنها را از سرزمینشان دور نمایند . این تپه دارای ساختمانها و آثار و دیوارها و سفال های شکسته و آبگیرها و غارهایی است .

حفاریهای باستان شناسی در تپه عراد از سال 1962 نقاب را از شهر مهم کنعانیه در جنوب فلسطین که حوالی 2700 ق . م خراب شد به کنار زد . دوباره در حدود اواخر هزاره دوم قبل از میلاد این شهر مسکونی شد و تا سال 6500 م توسط اهالی آن آباد گردید تا اینکه اهالی آن به دلایل اقتصادی مجبور به مهاجرت از این شهر شدند . از مهمترین ساختمانهایی که به وسیله حفاریهای باستانی کشف شد معبد کوچکی است . همچنان تپه منتظر حفاریهای راهگشا می باشد .

صهیونیستها در سال 1961 در نزدیکی تپه یک مستعمره یهودی نشین که نام کنعانیه قدیم عراد بر آن نهاده شد ، را برپا کردند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، بیروت 1972 .
2. بوست ، جورج : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1901 .
3. خمار ، موسوعة فلسطین الجغرافیة ، بیروت 1969 .
4. IIIustrated Dictionary of Archaeology, New York 1966
5. Olmstead, A. T. : History of Palestine and Syria,
6. New York 1939
7. Pirot, L. : Supplement au dictionnaire de La ible, Paris 1928