شورای مرکزی ساف

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۰۸ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


شورای مرکزی ساف یک نهاد و واسطه مشورتیبین PNC ( شورای ملی فلسطین ) و کمیته اجرایی است . این شورا 72 عضو از سازمانهای مقاومت و شش نفر به عنوان ناظر دارد که هر سه ماه به ریاست رئیس PNCبرای بررسی فعالیتهای کمیته اجرایی و طرح ریزی فعالیتهای آینده تشکیل جلسه می دهد .

طی یازدهمین اجلاس شورای ملی که از ششم تا دوازدهم ژانویه سال 1973 در قاهره برگزار گردید شورای ملی فلسطین دست به ایجاد یک شورای مرکزی متشکل از اعضای خود زد . بدین منظور که مصوبات شورا را پیگیری کرده و در اجرای آن مشارکت کند .

در آن هنگام شورای مرکزی دارای 21 عضو بود که ریاست آنان را رئیس شورای ملی به عهده داشت و عضویت در آن میان نیروهای مختلف سیاسی جنبش فلسطین که در شورای ملی عضویت داشتند به شرح ذیل بود .

جنبش فتح چهار عضو - - الصاعقه دو عضو - - جبهه خلق برای آزادی فلسطین دو عضو - - جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین دو عضو - - جبهه آزادی بخش عرب دو عضو - - و سندیکاها و مستقل ها پنج عضو .

این شورا نقش مشورتی در رابطه با رهبری ساف ایفا می کند که مصوبات آن نباید با منشور ملی و مصوبات گذشته شورای ملی تعارض داشته باشند .

در هفدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین در امان پایتخت اردن لایحه ویژه ای در رابطه با شورای مرکزی به تصویب رسید که براساس آن نوع تشکیلات و عضویت و وظایف این شورا مشخص شد . به طوری که ماده یکم این لایحه تصریح می کند که اعضای شورای مرکزی از میان دو اجلاس عادی شورای ملی فلسطین است و نیز ریاست شورای مرکزی را رئیس شورای ملی به عهده دارد . به موجب ماده دوم لایحه مزبور ، شورای مرکزی شامل اعضای زیر می گردد :

  1. رئیس و اعضای کمیته اجرایی ساف .
  2. رئیس شورای ملی فلسطین و دفتر ریاست شورا .
  3. رؤسا و یا دبیرکل های تشکیلات مردمی و سندیکاها و اتحادیه ها و یا نمایندگان آنها در شورای ملی فلسطین .
  4. نمایندگان سازمانهای عضو شورای ملی .
  5. سه نماینده از میان اعضای شورای نظامی که توسط فرمانده کل نیروهای انقلاب فلسطین منصوب می شوند .
  6. 25 نماینده از سوی مستقل ها که مستقیما از میان اعضای شورای ملی انتخاب می شوند .

تا سال 1987 تعداد اعضای شورای مرکزی فلسطین 72 عضو بود در حالی که این تعداد در سال 1973 برابر با 21 عضو بوده است . بر این اساس عضویت به شرح ذیل می باشد :

  1. کمیته اجرایی ساف که غالبا 15 عضو است .
  2. دفتر ریاست شورای ملی فلسطین چهار عضو .
  3. مستقل ها که 25 عضو دارد و از طریق انتخاب مستقیم در اجلاس شورای ملی برگزیده می شود . این مستقل ها افرادی از نمایندگان فلسطینیان مقیم در خارج را در میان خود دارند .

در هفدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین در امان این افراد برای اولین بار استثناعا توسط کمیته اجرایی سازمان و طی هماهنگی با دفتر ریاست شورای ملی منصوب شدند .

  1. سازمانها : اعضای سازمانها در شورای مرکزی به شرح ذیل است :

به استثنای جنبش فتح که دارای شش عضو است . هر کدام از سازمانهای دیگر دارای دو عضو در شورای مرکزی می باشند که مجموع آنها هفت نماینده است . بدین مفهوم که چهار سازمان دیگر در کنار جنبش فتح عضو شورای مرکزی می باشند .

لایحه سال 1973 که طبق آن شورای مرکزی فلسطین ایجاد گردید تصریح دارد که شورای مرکزی دارای صلاحیتهای مشورتی است . لیکن لایحه تنظیم شده در سال 1984 این صلاحیتها را توسعه داده و تصریح می نماید که شورای مرکزی از صلاحیتهای ذیل برخوردار است :

  1. تصمیم گیری درباره موضوعات و مسائلی کهکمیته اجرایی ساف در چارچوب مصوبات شورای ملی به شورای مرکزی احاله می کند .
  2. بحث و بررسی برنامه های اجرایی ارجاع شده از سوی کمیته اجرایی ساف و تصویب آنها .
  3. پیگیری اجرای مصوبات شورای ملی فلسطین توسط کمیته اجرایی شامل :
  4. آگاهی از حسن سیر امور در دوایر ساف و ارائه پیشنهادهای لازم به کمیته اجرایی .
  5. تشکیل کمیته هایی دائمی که ریاست هر یک از آنها را یکی از اعضای مجلس ملی عهده دار می گردید .
  6. وظیفه این کمیته ها تهیه و تنظیم تحقیقات لازم در مسائل ارائه شده به مجلس از سوی شورای مرکزی و کمیته اجرایی است .

این شورا " حداقل هر دو ماه یکبار و به دعوت رئیس آن " تشکیل جلسه می دهد . ریاست جلسات شورا بر عهده رئیس مجلس ملی بوده و موظف است که گزارشی از فعالیتهایش را به مجلس ملی ارائه دهد . همچنین ، شورا مسئول دبیرخانه خود را تعیین می کند .

شورای مرکزی جلسات فوق العاده و استثنایی خود را به درخواست کمیته اجرایی و یا حداقل 15 عضو از دیگر اعضایش برگزار کرده و تصمیمات آن " با اکثریت آراء حاضر و یا در حال تساوی ، با ترجیح رأی رئیس شورا " رسمیت می یابند .

براساس توضیحات فوق الذکر ، شورای مرکزی بیش از یک نقش مشورتی را به عهده دارد . به طوری که دارای نقش قانونگذاری است بدین معنا که می تواند پیشنهادها را به منظور ایجاد قوانین جدید ارائه داده و نیز دارای نقش اجرایی است که براساس آن می تواند تصمیماتی را برای اجرای سیاستهای ویژه ای که کمیته اجرایی به آن ارجاع کرده اتخاذ کند . کما اینکه نقش سیاسی را ایفا می کند . بدین معنی هنگامی که در پایان اجلاس های خود بیانیه ای سیاسی را صادر کند .

این بیانیه دارای نیرویی معنوی است که نه قوه اجرائیه و نه قوه مقننه حق نادیده انگاشتن آن را ندارد . در نهایت شورای مرکزی دارای نقش نظارت بر کلیه فعالیتهای دوایر مختلف ساف و دستاوردهای آنها می باشد .