بیت لقیا ( تجاوز اسرائیل به - )

روستاى بیت لقیا در جنوب غربى شهر رام الله قرار دارد . در تاریخ 1/1/1954 مورد تجاوز و هجوم نظامى ارتش اسرائیل قرار گرفت .

در ساعت 9 شب یک واحد از ارتش اسرائیل به استعداد یک گردان پیاده همراه با چند واحد مهندسى نظامى ، خط آتش بس با اردن را زیر پا گذاشت و در 3 محور پراکنده شد .

گروه اول مأموریت یافت راه بین روستاى دیر قدیس و روستاى بیت سیرا را قطع کند و مانع عبور نیروهاى کمکى از آن جا بشود . گروه دوم نیز همین مأموریت را در جاده بیت سیرا و بیت نوبا به عهده گرفت . اما گروه سوم که افراد و نیروى بیشترى داشت ، به سوى روستاى بیت لقیا پیشروى کرد .

حمله ، با گلوله باران روستا آغاز شد . ساکنان مسلح در کنار پاسداران روستا به دفاع برخاسته ، سد راه مهاجمان شدند و على رغم تعداد اندکشان ، با آنها به نبرد سختى پرداختند . در همین حال یک واحد گشتى اردنى که در همان نزدیکى بود ، به یارى مدافعین روستا شتافت و سبب گردید تا مقاومت بیشترى انجام شود . دامنه نبرد گسترش یافت و به اراضى واقع بین ( دره ) الملوک ، بیت نوبا و بیت لقیا رسید .

با شدت گرفتن درگیرى و رسیدن خبر آن به روستاهاى مجاور ، یک واحد از ارتش اردن ازطریق بیت عور تحتا و بیت لقیا به سوى صحنه نبرد حرکت کرد لیکن فرمانده عملیات نیروهاى اسرائیلى توقع چنین حرکتى را داشت پیشدستى کرد و راه را مین گذارى کرد و در نقاط مختلف آن کمین گذاشت . لذا هنگامى که اتومبیلهاى نیروهاى اردنى به محل اولین کمین رسیدند مینها منفجر شد و وضعیت این نیروها دگرگون شد . و نیروهاى کمین نیز شروع به تیراندازى به سوى نیروهاى اردنى کردند که تعدادى از آنها شهید و تعدادى دیگر مجروح شدند و بقیه نیز به دلیل درگیرى با دیگر نیروهاى کمین اسرائیلى که در منطقه پراکنده بودند توانستند مسیر خود را ادامه دهند و از تاریکى شب براى پنهان شدن از تیررسى نیروهاى کمین اسرائیلى استفاده کردند .

نیروهاى اسرائیلى تهاجم به بیت لقیات را ادامه دادند به طورى که در روستا کسى به جز مردان و اسلحه و مهمات براى جلوگیرى از این تهاجم نبود . على رغم این مسأله ، مقاومت شدید ادامه یافت و متجاوزان نتوانستند بر روستا استیالا یابند به طورى که فرماندهى اسرائیلى دستور بازگشت نیروهایش به پایگاههایشان را صادر کرد . و پاسداران مدافعین روستا با دفاع جانانه خودشان نقش مهمى در ضربه زدن به نیروهاى متجاوز ایفا کردند .

فرداى آن روز ناظران سازمان ملل به تحقیق پیرامون این حادثه پرداختند و کوشیدند تا در سرزمینهاى اشغالى به تحقیقات و بررسى خود ادامه دهند . اما دولت اسرائیل با این بهانه که گارد شهرکهاى مرزى یهودى نشین ، عامل حمله بوده است و نه ارتش اسرائیل ، على رغم وجود مدارک کافى که اثبات مى کرد متجاوزان نیروهاى ارتشى بوده اند مانع کار آنها شد .

پس از آن رئیس کمیته آتش بس اردنى - اسرائیلى طرفین را به شرکت در جلسه اى براى بحث درباره این تجاوز فرا خواند . اسرائیل از فرستادن نماینده اش خوددارى ورزید چرا که مى دانست تحقیقات ، به محکومیت او خواهد انجامید .

مآخذ :

1. على ، على محمد و الحمصانى ، ابراهیم : اسرائیل قاعدة عدوانیة ، قاهره 1964 .
2. دبیرخانه جامعه کشورهاى عربى : اعتداءات اسرائیل قبل هجوم 29 اکتبر 1956 على مصر ، قاهره 1957 .