کمیته مرکزی جهاد

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۴ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


کمیته ای بود که گروهی از جوانان ملی گرا به ریاست عبدالقادرالحسینی آن را تشکیل دادند . ریاست این کمیته سری را عبدالقادرالحسینی برعهده داشت و هدف آن آماده سازی فلسطینیان برای جهاد و ایجاد سازمانهای سری به منظور مجهز کردن و آموزش مجاهدین بود . همزمان با آن حاج محمدامین الحسینی نیز به ایجاد سازمانهای سری و مسلح نمودن افراد خود و همچنین آموزش آنها به منظور آمادگی برای جهاد ، سرگرم بود .

این جوانان پس از مدتی خود و سلاحهایی را که

جمع آوری نموده بودند ، در اختیار مفتی الحسینی قرار دادند . همزمان با یکی شدن تلاشها ، مفتی ( الحسینی ) کمیته مرکزی جهاد ، را با ترکیب زیر تشکیل داد . عارف الجاعونی ، شیخ موسی العیزراوی ، عبدالفتاح المزرعاوی ، عبدالقادرالحسینی ، نافذالحسینی امیل الغوری ، جمیل الفارس ، موسی الصورانی و شیخ ابراهیمصانع .

از طرف دیگر شیخ عزالدین قسام در شمال فلسطین سرگرم تشکیل سازمانهای سری برای مقابله با انگلیس و استعمارگران صهیونیست بود . ( نک : انقلاب 1935 ) پس از شهادت قسام و تعیین خلیل ابراهیم ( معروف به ابوابراهیم بزرگ ) به فرماندهی نیروهای قسامی و جنگ در شمال فلسطین ، مفتی ، کمیته مرکزی جهاد را تأسیس نمود . این شورا وظیفه نظارت بر قیام 1939 - 1936 ، ایجاد هماهنگی بین تشکیلات مختلف و به ویژه تشکیلات فعال در مناطق مرکزی و جنوبی ، یعنی حوزه فعالیت نیروهای ارتش جهاد مقدس به فرماندهی عبدالقادر در الحسینی و شیخ حسن سلامه که از یاران عزالدین قسام بود را برعهده داشت .

با انتقال مفتی به بیروت در پاییز 1937 ، رهبری قیام ملی فلسطین و جهاد نیز بدانجا منتقل گردید که با از سرگیری قیام فلسطینیان در اواخر 1937 ، این رهبری به دمشق بازگردانده شد . با نظر مفتی کمیته مرکزی جهاد به عنوان تنها مسئول نظارت بر قیام ، رهبری و امدادرسانی مالی و تسلیحاتی به داوطلبان شناخته شد . محمد عزه دروزه نیز پس از مفتی ، به عنوان اولین مسئول معرفی گردید . در این کمیته تعدادی از رهبران مجاهدین فلسطینی و سوری که به سبب سری بودن آن نامی از آنها به دست نیامده است ، عضویت داشته اند .

مأخذ :

  1. الموسوعة الفلسطینیة : " اللجنه المرکزیه للجهاد " ، جلد چهارم ، 1984 .