عبدالمعطی بن محیی الدین خلیلی
خلیلی که شافعی مذهب نیز بود در شهر " خلیل " متولد شد و در شهر " قدس " اقامت گزید و به منظور کسب معارف و علوم اسلامی از شهر خلیل رهسپار دانشگاه " الازهر " شد و در آنجا اصول تفسیر ، حدیث و فقه را نزد اساتید علوم دینی " الازهر " فراگرفت . سپس در اصول مذهب " شافعی " تبحر یافت و حدود 25 سال فقه مذهب " شافعی " در " قدس " بود . وی از اصول این مذهب آگاهی کامل داشت و فتواهای بسیاری صادر نمود که در یک مجلد جمع آوری گردیده است .
" خلیلی " در خوردن و آشامیدن و لباس پوشیدن
جانب زهد را در پیش گرفت و از ملاقات با حکام عصر خود امتناع می کرد . او شب و روز خود را در مسجد " الاقصی " می گذرانید . از آثار برجسته وی " رساله فی اخبار موسی الکلیم علیه السلام " است . اشعاری چند نیز از اثر طبع وی باقی مانده است .
خلیلی در سال 1154 هجری وفات یافت و در مقبره " باب الرحمه " در نزدیکی آرامگاه " شدادبن اوس انصاری " از صحابه حضرت محمد ( ص ) ، دفن شد .
مآخذ :
- مرادی ، محمد خلیل : سلک الدرر فی اعیان القرن الثانی عشر ، قاهره 1301 هجری .
- بغدادی ، اسماعیل : هدیة العارفین ، اسماءالمؤفین و آثار المصنفین ، استانبول 1951 - 1955 .
- بغدادی ، اسماعیل : ایضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون ، استانبول 1364 هجری/1945 میلادی .
