دانیال پیامبر

دانیال Denial [عبری - خداداور من است] یکی از چهار انبیای بزرگ بنی اسرائیل است که از تاریخ وی جز آنچه از کتاب دانیال نبی ( سرگذشت دانیال و رفقای او ، خینا ، میشائیل و غرریا ، که تاریخ تحریر و نویسنده آن و صحت مندرجاتش مورد تردید است ) برمی آید اطلاع چندانی در دست نیست . وی از قبیله یهودا و احتمالاً از خاندان شاهی بود ، و در سال سلطنت یهود یاقیم ( 605 ق م ) به بابل به دربار نبوکدنصر به اسارت برده شد کلدانیان او را به بلشصر موسوم نمودند . وی بر علوم کلدانیان واقف گردید . و در حکمت بر آنها فزونی یافت . اولین واقعه که سبب نفوذ دانیال گردید ، تعبیر کردن خوابی بود که نبوکدنصر در دومین سال سلطنت خود دیده بود ، که در نتیجه ، نبوکدنصر ، وی را بر ولایت بابل حکومت داد . چند سال بعد دومین رویای او تعبیرکرد . در زمان بلشصر ، نوشته ای را که دست غیبر بر دیوار قصر شاه نوشت خواند به این دلیل ، بلشصر او را خلعت داد . ولی در همان شب به دست کلدانیان کشته شد ( تاریخ این وقایع احتمالا 538 ق . م . یعنی اواخر سلطنت نبونیدوس است که بلشصر از جانب وی در بابل حکومت داشت ) پس از استیلای ایرانیان بر بابل ، داریوش مدتی دانیال را وزارت داد و بعد سبب سعایت حاسدان و پایداری در دین خود به کتام شیرها افکنده شد ، اما به طریق معجزه آسایی رهایی یافت و همچنان در مشاغل عالی باقی ماند و در دوره کوروش نیز مورد لطف او بود آخرین غیب گویی وی در سال سوم سلطنت کوروش بود ، دانیال در عهد قدیم نامپسر دوم داود نیز هست که مادرش ابیجایل بود در کتاب دوم سمونیل بنام کیلاب خوانده شده است در روایات اسلامی دانیال مخترع " رمل " به شمار می رود .

مأخذ :

1. مصاحب ، غلامحسین : دائرة المعارف فارسی ، ج 1 ، الف - س ، دفتر دائره المعارف با همکاری موسسه انتشاراتی فرانکلین تهران ، فروردین 1345 ه - ش .