رامات هاکوویچ ( نبرد - )

این جنگ آخرین نبردی است که ارتش عراق قبل از عقب نشینی خود از فلسطین وارد آن شد . عراقیها و فلسطینیانی قلقیلیه و طیره دوش به دوش هم وارد این نبرد شدند .

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 457 ]]

" رتل عوف " عراقی که از گروهان اول مکانیزه و دسته توپخانه و دسته مهندسی نظامی و بعضی از داوطلبان اهالی قلقیلیه و طیره و روستاهای مجاور که مسئول دفاع از این منطقه که در 10 کیلومتری طیره به جنوب جلجولیه امتداد دارد ، تشکیل شده بود .

در ساعت 23 تاریخ 2/1/1949 تیپ جفعاتی اسرائیل حمله خود را به روستای طیره از شمال آغاز کرد و جنگجویان روستا که تعدادشان بیش از 30 نفر نبود از آن دفاع کردند . و اسرائیلیها به خاطر کثرت و زیادی نیروهایشان ، علی رغم اینکه نیروهای عراقی با توپخانه های خود از آنها پشتیبانی می کردند ، بر آنها غالب گردیده و جنگجویان محلی مجبور به عقب نشینی نشدند . درست در همان هنگام یک گروه نظامی دیگر از تیپ جعفاتی توانست این تپه های سه گانه که در شرق رامات هاکوویچ واقع شده است ، را اشغال نمایند .

و در هنگام سپیده دم نیروهای عراقی هجوم گسترده ای را شروع کرده و توانستند بعضی از مناطق اشغالی را پس بگیرند ولیکن عدم و رسیدن به موقع تجهیزات و مهمات جنگی باعث شکست عملیات و عقب نشینی آنها شد و به تبدیل به تیراندازی مستمر در طول جبهه در شب 3/4 ژانویه گردید . و در روزهای بعدی دشمن اقدام به اشغال کفر سابای عربی نمود ولی محافظان و نگهبانان آن مانع از موفقیت دشمن شدند . و در طول آن فرماندهی نیروهای عراقی طرحها و نقشه های خود را برای حمله شدید در دو مرحله به پایان رسانید : مرحله اول بمباران مستمر شبانه و در مرحله دوم حمله شدید نیروهای نظامی در طول روز را نشان می دهد .

به دنبال آن در ساعت 3 صبح هفتم ژانویه گردان عراقی بعد از اینکه نیروهای توپخانه و دفاعی حملات خود را انجام داده بودند ، توانست مواضع اسرائیل در جنوب را اشغال کرده و نیروهای تیپ یفتاح را از این منطقه فراری دهند . در ساعت 30/16 همان روز حمله دوم خودس را که شامل بمباران مواضع شمالی دشمن به وسیله توپخانه های مرکزی اجرا می گردید ، و همین طور بر دو مستعمره کلمانیه و رامات ها کوویچ شروع نمودند . و در ساعت 17 بمباران تبدیل به پوششی دودی شد که نیروهای عراقی از پشت آن دودها حمله نموده و تمام مواضعی را که دشمن صهیونیستی اشغال کرده بود ، پس گرفتند .

هنگامی که فرمانده تیپ جعفاتی سعی در باز پس گیری مواضع اشغال شده قبلی را داشت نیروهای عراقی خسارات و زیانهای زیادی به نیروهای وی وارد نموده و او را مجبور به عقب نشینی کردند .

نیروهای عراقی و جنگجویان فلسطینی در مواضع و مکانهای به دست آمده خودشان تا تاریخ عقب نشینی بعد از امضای پیمان آتش بس دائم بین اردن و اسرائیل در تاریخ آوریل 1949 باقی ماندند .

مآخذ :

1. عارف ، عارف : النکبة ، ج4 ، بیروت 1956 .
2. بدری ، حسن : الحرب فی أرض السلام ، قاهره 1976 .