ابن هنوم ( دره - )

این دره در جنوب و غرب شهر بیت المقدس واقع است . در تورات به نام دره ی هنوم ( یش 8 : 15 و نخ 30 : 11 ) دره ی ابن هنوم ( یش 8 : 15 و نخ 16 : 18 ) و دره ی بنی هنوم ( 2 مل 10 : 23 ) آمده است .

این دره از باب الخلیل به طرف چاهی موسوم به چاه ایوب سرازیر شده و کوه صهیون را از تپه ی ابی ثور جدا می سازد . بخش جنوب شرقی آن به توفه موسوم است و امروز دره ی ربابته نامده می شود . دره ی هنوم با دره ی قدرون در جنوب بیت المقدس تلاقی پیدا می کند و به این طریق شهر را از سه طرف یعنی شرق ، غرب و جنوب ( نک : نار ، دره ) در احاطه قرار می دهند .

آحاز و منسی طبق عادت اهل کنعان فرزندانشان را در این دره از آتش گذراندند ، و این دلالت بر آن دارد که یهودیان هنگام اقامتشان در فلسطین الهه ی کنعانی را پرستش می کردند و هنگامی که از دیانت خودشان روی برگردانده و دیانت کنعانی را پذیرفتند ، یوشیا آمد و با نجس ردن این دره و ارتفاعات آن با استخوان مردگان و دیگر ایشاء نجس و با شکستن تمثالها و پیکرها بر این عبادت خط بطلان کشید و چندی بعد این دره مرکز کثافتها و آبهای متعفن و محل جمع آوری زباله ها گردید . به خاطر اینکه این زباله های متراکم با آتش سوزانیده می شدند ، یهودیان نام این دره را دره ی جهنم یا وادی جهنم گذاشته اند و آن را به محل عذاب گناهکاران و آتش جاویدان تشبیه می کردند و با این معنی لفظ جهنم در عهد جدید وارد شده است ، ( مت 22 : 5 و 28 : 10 و 15 : 23 ) .

مآخذ :

1. وسوسه ، احمد : عرب و یهود فی تاریخ ، دمشق 1973 .
2. پوست ، جرج : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1970 .
3. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 9 ، ق 2 ، بیروت 1975 .