شازار ، زلمان

مورخ و سیاستمدار صهیونیستی است که در 1889 در شهر " میر " روسیه متولد شد ، تعلیمات مذهبی را در آنجا فراگرفت و سپس به تشکیلات کارگران صهیون پیوست . مطالعات خود را در آموزشگاه علوم یهودیان در " لنینگراد " دنبال کرد و در دانشگاه فرای بورگ و استراسبورگ و برلین به تدریس مشغول شد . در سالهای 1911 تا 1920 و 1924 از فلسطین دیدار کرد .

بین سالهای 1925 تا 1948 در روزنامه " داوار " به نوشتن مقاله مشغول بود . در سال 1949 از طرف حزب ماپای عضو کنیست شد و در سال 1950 سردبیر روزنامه داوار گردید . وی یکی از سازمان دهندگان جنبش کارگران در اسرائیل و اولین کسی بود که پست وزارت آموزش و پرورش را در اسرائیل به عهده گرفت .

شازار زمانی که وزیر آموزش و پرورش بود ، آموزش را اجباری کرد و عضو فعال در ایجاد " هاباد " بود . وی پس از کناره گیری از وزارت در آژانس یهود مشغول به کار شد و در سال 1951 دبیر کمیته اجرایی آن گردید . وی عضو پارلمان اول ، دوم و سوم و رئیس اداره فرهنگ در خارج از فلسطین شده بود .

هنگامی که شوروی پست سفارت او را در مسکو تأیید نکرد خود را وقف تعلیم و فرهنگ در " دیاسیورا " کرد . در سال 1953 رئیس جمهور اسرائیل شد و در سال 1968 برای بار دوم به این سمت انتخاب گردید . او به فعالیت در راه احیای سنتهای مذهبی یهود معروف بود .

وی دارای تألیفات و پژوهشهای متعددی به ویژه درباره جنبش مسیحیت است . به زبانهای عبری ، ییدیش ( مخلوطی از آلمانی و عبری ) ، آلمانی و روسی شعر گفته است .

مآخذ :

1. کیالی ، عبدالوهاب : موسوعة السیاسة ، مؤسسة العربیة للدراسات و النشر ، جلد سوم ، 1983 .
2. مرکز دراسات العالم العربی : النظام السیاسی فی اسرائیل ، بیروت .