ظهرالحجة ( نبرد - )

ظهر الحجه کوهی است واقع در چهار کیلومتری

شمال روستای " صوریف " از توابع شهر " الخلیل " موقعیت شهر الخلیل از آغاز انقلاب 1947 برای اعراب خوب بود زیرا تعداد مستعمرات صهیونیستی در آن منطقه از سه مستعمره : کفار عصیون و دیرالشعار و بیت سکاریا تجاوز نمی کرد . مستعمره کفار عصیون بر بلندی مشرف بر راه بیت لحم - - الخلیل واقع بود . این مستعمره به مرکز تهدید مسافران بین دو شهر عربی تبدیل شد . ( نک : کفار عصیون ، نبرد )

در تاریخ 13/1/1948 حکومت قیمومیت همه مراکز پلیس در کوه " الخلیل " را از ارتش بریتانیا خالی ساخت . در همان روز از مستعمره کفار عصیون بر روی ماشین کنسول عراق که به سوی " الخلیل " می رفت آتش گشوده شد ، اهل " الخلیل " و روستاهای آن فریاد انتقام از ساکنان مستعمره را سردادند و جماعتی از آنان که در حدود دو هزار نفر تخمین زده می شد به راه افتاد و گروهی از اهالی بیت المقدس و روستاهای آن و افرادی از بدویان " بیرالسبع " نیز با آنان همراه شدند و مستعمره را محاصره کردند درحالی که فقط تعداد کمی تفنگ معمولی داشتند و از سازماندهی بی بهره بودند .

کسانی که در صفوف اول قرار داشتند کوشیدند این گروهها را سازمان دهند و براساس نقشه جنگی معینی به مستعمره هجوم برند ، اما بیهوده بود ، زیرا این جماعات به انگیزه حماسه و جوانمردی به جوانب مستعمره که مستحکم و مسلح بود هجوم بردند ولی موفق به تصاحب آن نشدند و حمله شکست خورد و از افرادی که در حمله شرکت داشتند چهارده تن شهید و بیست و چهار تن مجروح شدند .

در تاریخ 16/1/1948 یک نیروی صهیونیستی از ناحیه عرطوف برای کمک به کفار عصیون و تقویت مدافعان آن راه خود را به سوی آن طی می کرد .

هنگامی که به روستای " صوریف " نزدیک شد اهالی آن روستا از وجود آنان باخبر شدند و با اسلحه ای که در اختیار داشتند درصدد مقابله برآمدند و شروع به راندن آنان نمودند و وادارشان کردند که به کوه ظهر الحجة پناهنده شوند . مبارزان این کوه را محاصره کردند و به مواضع دشمن با درگیری های نزدیک هجوم بردند تا دشمن را به کلی تار و مار کردند .

نیروهای دشمن دارای سلاحهای مکانیکی خوبی بود و دستگاه بی سیم با خود داشت . در این نبرد پنج تن از مبارزان به شهادت رسیدند .

صهیونیستها اعلام کردند که کشته شدگان آنها در این درگیری 53 تن بودند که اغلب آنان را جوانان تشکیل می دادند و بعضی از آنان دانشجویان دانشگاه عبری بودند در میان آنان یک دختر وجود داشت . روزنامه صهیونیستی " ژروزالم پست " در شماره 7466 خود اسامی آنان را منتشر کرد .

در روز 8/1/1948 کاروانی صهیونیستی از راه " بیت تتیف " برای انتقال اجساد کشته شدگان آمد که بارزان با آن روبرو گشتند و مدت هفت ساعت با آن درگیر شدند و کاروان به عقب برگشت . در این درگیری سه تن از مبارزان عرب به شهادت رسیدند و 13 تن از صهیونیستها کشته شدند . سرانجام حکومت قیمومیت مداخله کرد و اجساد کشته شدگان صهیونیست درگیری ظهرالحجة را منتقل نمود .

پس از این واقعه مطبوعات صهیونیستی در درون خود دچار اختلاف و دودستگی شدند : مجله " هارتص " خواهان خالی کردن مستعمرات صهیونیستی موجود در کوه " الخلیل " به علت دوری آنها بود در حالی که مجله " دافار " بر باقی ماندن آنها اصرار می ورزید زیرا این را وظیفه و تکلیف این مستعمرات می دانست که اعراب مسلح مشغول به عملیات را در کوه الخلیل سرگرم کند تا به دشتها پایین نیایند .

عملاً این آبادی ها به قوت و سطوت همچون خاری در آن مناطق باقی ماند تا آنکه به وسیله نیروی ( پاسدار ) کاروانها که تابع ارتش اردن بود مغلوب گردید . این امر در فاصله بین 10 و 13/5/1948 ، فقط دو روز پیش از ورود ارتش عرب به فلسطین انجام گردید و در این عملیات اهالی ناحیه " الخلیل " مشارکت کردند .

مستعمرات سه گانه کاملاً ویران شد و اسیران مبارزان به اردوگاه اسیران برده شدند .

مأخذ :

1. العارف ، عارف : النکبة ، جلد 1 و جلد 6 ، بیروت 1956 .