سرزمین موعود: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه فلسطین
 
جز (۱ نسخه واردشده)
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۰۷


سرزمین موعود ، زمین میعاد ، سرزمین اسرائیل یا زمین معاد ، اسامی مختلفی است برای معنای واحدی و آن سرزمین فلسطین است .

سرزمین موعود یکی از بهانه هایی است که صهیونیستها برای ترغیب یهودیان دنیا نسبت به مهاجرت به فلسطین به کار بردند . با این بهانه ، احساسات و عواطف مذهبی یهودیان که الهام گرفته از تورات می باشد برای تحقق اهداف صهیونیستی خود تحریک می نمایند .

یهودیان ادعا می کنند که پروردگار ، آنان را به سرزمین فلسطین وعده داده و آن را مدتی در اختیارشان گذاشت و پس از طرد آنان از فلسطین ، پروردگار بار دیگر وعده داد که آن را در وقت مناسب به آنان بازخواهد گرداند . در تورات مرز ثابت و مشخصی برای این سرزمین ترسیم نشده است . در حالی که حدود آن در آیه 18 از اصحاح 15 از سفر تکوین این گونه ذکر شده :

" برای نسل تو این سرزمین از نهر مصر تا نهر بزرگ فرات عطا می نمایم " در آیه 8 از اصحاح 17 سفر تکوین نیز می گوید :

" برای تو و نسل بعد تو زمین غربتت را اعطا می نمایم ، همه زمین کنعان تا ملکی جاودانه برای تو باشد " .

ملاحظه می شود حد و مرز تعیین شده در این آیه با آیه قبلی تفاوت دارد . جنبش صهیونیستی به نوبه خود هیچ حدود ثابتی برای فلسطین تعیین نکرده است فقط در اعلامیه تشکیل دولت اسرائیل در تاریخ 14/5/1948 با اشاره به اینکه سرزمین ( اسرائیل ) مهد ملت یهود است - - بدون اشاره به حد و مرز آن - - اکتفا نموده است .

صهیونیستها از افسانه سرزمین موعود یا سرزمین اسرائیل برای برانگیختن روح حماسی مذهبی یهودیان و تشویق آنان نسبت به مهاجرت به فلسطین با استفاده از ادعاهای مبنی بر تورات ، بر اینکه سرزمین فلسطین تنها ملک یهود است و بس ، یا اینکه این سرزمین در خارج از تاریخ یهود وجود ندارد حداکثر استفاده را بردند . شاید این عامل باعث شد تا جمله " سرزمینی بدون ملت برای ملتی بدون زمین " در ذهن جای بگیرد . علاوه بر آن اصطلاح سرزمین موعود ، به صهیونیستها این امکان را می دهد که از به کار بردن نام سرزمین فلسطین که تمامی ادعاهای بی اساس آنان را به لحاظ اثبات تاریخی موجودیت غیریهودی فلسطینی باطل می کند ، خودداری نمایند . ( نک : ارتس یسرائیل )

مآخذ :

  1. المسیری عبدالوهاب : موسوعة المفاهیم و المصلحات الصهیونیة ، قاهره 1975 .
  2. القضیة الفلسطینیة و الخطر الصهیونی ، بیروت 1973 .