جولان ( اسکان یهودیان در - ): تفاوت بین نسخهها
جز (۱ نسخه واردشده) |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۳
در مورد اسکان یهودیان در ارتفاعات جولان هیچ اختلافى میان اسرائیلیهاى حاکم یا مخالف وجود نداشت . پس مسأله عقب نشینى از جولان ، از نظر حزب کارگر ، به طور کلى حتى از رهگذر هر حل و فصل اقلیمى با سوریه ، امرى مردود است . و به دنبال آن اسرائیل بلافاصله پس از ژوئن 1967 به ساختن شهرک یهودى نشین جدیدى در تپه جولان دست زد و تراکم جمعیتى اعراب باقى مانده در بلندیها بعد از جنگ و اشغال ( حدود 13هزار نفر ) مانعى در مقابل عملیات اسکان ایجاد نکرد . به رغم اینکه در آغاز ، مستعمرات جولان ، وضعیتى نظامى داشتند ولى به زودى تغییر وضعیت دادند و همچون دیگر مستعمرات گردیدند .
در مناطق ناهموار ، " شهرکهاى صنعتى " ایجاد شد و در مناطق داراى زمینهاى زراعى حاصلخیز و سرسبز به ویژه در جنوب ، شهرکهاى زراعى ایجاد شد و در منطقه میانه ، که داراى زمینهاى متعدد محدود و کم آب بود ، طرحهاى زراعى متعدد از نوعى که احتیاج به مساحت زیاد ندارد ، اجرا شد . " میروم هغولان " اولین شهرک بود که در 16/7/1967 در تپه هاى سوریه در شمال غرب قنیطره ساخته شد . بعد از آن شهرک کفار شاریت بود . تعداد شهرکهایى که در دوره حزب کارگر بنا شد بالغ بر 26 مستعمره بود و این در حالى بود که هفت شهرک ، بعد از روى کار آمدن حکومت لیکود برپا گردید . 2 شهرک جدید کینع و منفوخا در خلال ماه مارس 1982 برپا شد . این دو مستعمره ، در حوزه طرح اسکان شارون و بعد از موافقت پارلمان با قانون اساسى براى الحاق جولان در 14/12/1981 ایجاد شد و بدین ترتیب تعداد شهرکها در ارتفاعات جولان سوریه به 35 واحد رسید و تا زمان شروع مذاکرات صلح خاور میانه در سال 1991 و آغاز گفت وگوهاى صلح سوریه و اسرائیل ، این تعداد بیشتر گردید و با روى کار آمدن حزب لیکود در دوران فرایند صلح ، احداث شهرکهاى یهودى نشین در جولان مجددا از سر گرفته شد . ( ن . ر : اسکان یهودیان در فلسطین )
مأخذ :
- هیئة الموسوعة الفلسطینیة : الموسوعة الفلسطینیة ، جلد اول ، 1984 ، ص 227 .