نمایش مبدأ برای نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 )


        

رهبر مبارز فلسطینی و دبیر اول [[حزب کمونیست اردن|حزب کمونیست اردن]] ( 77 - 1951 ) بود . در شهر بلودان سوریه از پدر و مادر فلسطینی به دنیا آمد . آنها از [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] به آنجا برای کار تعلیم آمده بودند .

در سال 1920 با خانواده اش به شهر [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] محل تولد پدر و مادرش برگشت و وارد مدرسه ابتدایی شد . وی مجبور گردید برای کمک خرجی خانواده به صنعت کفاشی روی بیاورد و مادرش تدریس را برعهده داشت .

در فعالیتهای ملی در انقلابی براق ( اوت سال 1929 ) مشارکت کرد و در تظاهراتی که از بانیان آن بود ( نک : [[انقلاب 1929|انقلاب 1929]] ) تلاش کرد .

در هنگامی که انقلاب 39 - 1936 شعله ور شد ، فواد نصار در آن شرکت کرد و در سال انقلاب دستگیر شد . اتهام او ایجاد یک سازمان زیرزمینی برای مبارزه با قیمومیت بریتانیا بود . علی رغم اینکه دیوان اداری او را به یک سال زندان و یک سال [[تبعید|تبعید]] محکوم کرد حکومت قیمومیت او را آزاد کرد .

در حالی که با دیگر زندانیان سیاسی همراه بود به او اقامت اجباری در الخلیل تحمیل شد . ولی این حکم به دلیل ادامه فعالیت سیاسی او تمدید شد و به روستای [[یطه ( شهرک - ) |یطه]] [[تبعید|تبعید]] گردید و دادگاه حکم زندانی شدن یک سال دیگر او را داد . در زندان [[عکا ( شهر - ) |عکا]] با بعضی از سوسیالیستهای فلسطینی در اواخر سال 1937 ملاقات کرد و وارد کار با حزب سوسیالیست فلسطین شد پس از اینکه پایه ها و قضایای جهاد

( نبرد ) طبقاتی وقفیه ملی ، را به گفته خودش شناخت .

هنگامی که آزاد شد مقامات انگلیسی حکم زندگی اجباری در [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] را برای او صادر کردند ولی او به الخلیل فرار کرد و دوباره به انقلابیون پیوست و رهبری انقلاب در پایان سال 1938 او را به لبنان دعوت کرد .

در ابتدای سال 1939 به فلسطین بازگشت در حالی که رهبری انقلاب مسلحانه را در بیت المقدسش و الخلیل پس از عبدالقادر الحسینی که در یکی از نبردها مجروح شده بود ، به عهده داشت . [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] تا پایان انقلاب در سال 1939 در این مقام بود .

در این فاصله وارد جنگهایی با نیروهای انگلیسی شد که از آن میان نبردهای کسلار ، عرطوب ، أم الروس و مارالیاس است . در این نبردها بود که خود را نشان داد و محبوبیت او بیشتر گردید . کنیه او تا روز وفاتش ابوخالد بود در حالی که او پسری نداشت . در اکتبر 1939 دست راستش و همین طور در کتفش زخم بزرگی پدید آمد .

زمانی انقلاب مسلحانه پایان یافت فلسطین را به قصد عراق ترک کرد و با پای پیاده در 1/1/1940 به بغداد رفت و در آنجا به دانشکده نظامی رفته و چند ماه پس از آن فارغ التحصیل شد . فؤاد ناصر با سایر دوستان فلسطینی اش که به عراق پناهنده شده بودند در جنبش رشید عالی الکیلانی ( مارس سال 1941 ) شرکت کرد .

پس از سرکوبی این جنبش او و دوستانش به سوی ایران عقب نشینی کردند . ولی پس از اینکه مقامات ایرانی به آنها اجازه ماندن را نداند به عراق بازگشته و مقامات عراقی آنها را به کردستان منتقل کردند . سپس مقامات عراقی [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] را برای چند ماه در تابستان 1941 دستگیر کردند .

در اواخر سال 1942 حکومت قیمومیت بریتانیا یک عفو عمومی را برای کسانی که در انقلاب شرکت کرده بودند ، صادر کرد و [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] در 1/1/1943 به سرزمین خود برگشت . ولی مقامات قیمومیت اقامات اجباری را در [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] بر او تحمیل کردند .

در سپتامبر سال 1943 سوسیالیستهای عرب فلسطینی از [[حزب کمونیست فلسطین|حزب کمونیست فلسطین]] جدا شده و حزب

خاص خود را ایجاد کردند که گروه آزادی فلسطین نام نهاده شد و [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] پس از کنفرانس عمومی که در [[ناصره ( شهر - ) |ناصره]] برگزا شد عضو کمیته مرکزی آن و در شباط سال 1948 دبیرکل آن گردید .

در زمانی که کنفراسن کارگران عرب در فلسطین تشکیل گردید فواد نصار دبیرکل کنفرانس شد . علاوه بر آن مسئول چاپ روزنامه کنفرانس و گروه " الاتحاد " در طول دو سال 1947 و 1946 نیز بود .

پس از جنگ سال 1948 سازمان منحل شد و [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] و بعضی از دوستانش در کرانه غربی سکنی گزیدند . سپس رهبری کمیته اقدام به ایجاد [[حزب کمونیست اردن|حزب کمونیست اردن]] نمود . [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] دبیر اول آن شد و تا زمان مرگ در این مقام بود .

در طول این زمان طولانی [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] در اردن ( 58 - 1957 ) دستگیر گردید و وقتی آزاد شد ابتدا به دمشق ( 58 - 1957 ) و سپس به بغداد ( 59 - 1958 ) و [[آلمان و اسرائیل ، ( روابط - )|آلمان]] دموکراتیک رفت و تا سپتامبر 1967 در آنجا ماند تا اینکه به اردن بازگشت و در آنجا بود تا اینکه در اثر سرطان جگر در 30/9/1977 درگذشت .

[[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] در بهار 1971 به عنوان عضو مجلس ملی فلسطین انتخاب شد همان طوری که ریاست مجلس شورایعالی و دولتی بین ملتها را به دلیل رسیدنش به سن 60 سالگی در نوامبر سال 1974 برعهده گرفت . حزب کمونیست و دولت [[بلغارستان|بلغارستان]] به او از قبل لقب دیمترتوف را داده بودند . [[نصار ، فؤاد ( 1977 - 1914 ) |فؤاد نصار]] دارای فعالیت فکری گسترده ای است . از معروفترین تألیفاتش عبارتند از : " مسأله فلسطین و دیدگاه گروه جدا شده از آن " و " مأموریتهای ایجاد شده در برابر [[حزب کمونیست اردن|حزب کمونیست اردن]] در شرایط کنونی " .

==مأخذ : ==
#امیل توما و دیگران : '''''فؤاد نصار ، الرجل و القضیه''''' ، القدس 1977 .