نمایش مبدأ برای ام الفهم ( مسأله زمین روستای - 1949 )


        

" ام الفهم " روستایی است که دارای 1400 نفر جمعیت می باشد . این روستا متعاقب موافقتنامه ی " رودس Rhodes " در چهارم آوریل 1949 از اردن به اسرائیل تحویل داده شد . رژیم اسرائیل متعهد شده بود که مالکیت مردم روستا را محترم بشمارد .

معذالک همه ی ساکنان " ام الفهم " سرشماری " حاضر - غایب " شدند و تقریباً تمام زمینهای آنها به وسیله ی دولت اسرائیل اشغال شد .

وضع بشرح زیر بود : ساکنان " ام الفهم " مالک 146000 " جریب " زمین در اسرائیل بودند .

100000 " جریب " از بهترین زمینهای یاد شده به زور از آنها گرفته شد و به نفع " جبهه ی ملی " یهود ( که یک سازمان یهودی نژاد پرست است ) ضبط گردید که تماماً به یهودیان اجاره داده شد . 17000 جریب آن را منطقه ی نظامی اعلام کردند که اعراب [[حق|حق]] ورود به آنجا را نداشتند . 12000 " جریب " آن که در مدخل روستای " ام الفهم " قرار داشت و جزء زمینهای " داخل محدوده " به حساب می آید ، ابتدا به نام سلطان عثمانی و بعد به نام " نیروهای انگلیسی " از وجود مردم تخلیه شد . این زمین هم به بهانه های فوق به وسیله ی رژیم اسرائیل ضبط شد و به یهودیان تحویل گردید و جبهه ی ملی یهود بلافاصله آنجا را جنگل کاری کرد . 17000 " جریب " باقیمانده ، سطح خود روستا بود و قسمتی از تپه های غیرقابل کشت اطراف را تشکیل می داد . در " ام الفهم " به جز باغهای سبزی خانگی دیگر جایی برای کشت و زرع وجود نداشت و در نتیجه اکثر ساکنان این روستا مجبور شدند در شهرهایی یهودی نشین مخصوصاً " [[تل آویو ( شهر - ) |تل آویو]] " مشغول به کار شوند .

به علاوه زمینهای اشغال شده چنان روستا را در احاطه داشت که عملاً هیچ نقطه ای باقی نماند تا منزل جدیدی در آن ساخته شود . لذا مردم زیر فشار قرار گرفتند . حتی وقتی شورای محلی تقاضا کرد 15 " جریب " از زمینهای مردم به آنها واگذار شود تا بتوانند در آن مدرسه و بیمارستان بسازند تقاضای زمین ( که مشاور نخست وزیر در امور عربها هم از آن حمایت می کرد ) برای ساختن مؤسسات صنعتی نیز مورد قبول واقع نشد . لذا پس از همه ی این فشارها ، مردم تقاضا کردند تا مقداری آب از چشمه های واقع در سرزمینهای اشغالی به آنها داده شود تا بتوانند در حیاط منزلشان چیزی بکارند اما این تقاضا نیز پذیرفته نشد .

==مآخذ :==
#شاهاک ، اسراییل : '''''نژاد پرستی دولت اسراییل''''' ، امان الله ترجمان ، انتشارات توس ، 1357