ناموسیها

ناموسیها مفسرین ناموس در مدارس و دانشگاههای یهودی هستند و فرقی بین آنها و بین نویسندگان نیست . ناموس بر شریعت ادبی و شعائر دینی موسی ( ع ) اطلاق می گردد .

ناموسیها در ابتدا نویسندگان و نقل کنندگان و مدرسین و مفسرین ناموس مقدس بودند . اینها افرادی بودند که شغلشان آنها را وادار می کرد که گوشه انزوا انتخاب

نموده و در اطاقهای درس به دور از چشم مردم مخفی گردند . اینها بعدا خود را سازماندهی نموده و به صورت هیأت ثابتی درآوردند که این شغل بین آنها به ارث می رسید و اینها در عصر مسیح ( ع ) مقام بزرگی داشتند و اینها بعضی وقتها نویسنده و بعضی مواقع ناموسی نامیده می شدند . معلم اینها حبراءRabbi خوانده می شد . این لقب تکریم و بزرگی محسوب می شد و به صورت لقب رسمی در نیامد مگر پس از چند سال بعد از عصر حضرت مسیح .

لقب ناموسیها و یا ربییها در ناموس بیشتر حقیقت مقام این هیأت را می رساند تا لقب نویسنده را . همچنین این گروه گروه رسمی بود که دین را تعلیم می دادند و عادات و رسوم را شرح می دادند و در کرسی قضاوت می نشستند و در مجامع منطقه ای دینی .

این ناموسیها دوست داشتند که مردم در امور خود با آنها مشورت نمایند . بحث های سفسطه ای نامحدودی برپای می کردند . به عنوان مثال جواب آنها از این سئوال است : اگر در روز شنبه در منزل شخصی یهودی آتش شعله ور شد آیا جایز است که این فرد یهودی لباسهایش را از تنش بیرون آورد ؟ پس جواب می دادند : لباسهایی که بر تنش است لباسهایش است و با این لباسها عورت خود را می پوشاند و هنگامی که به مکان امنی برسد می تواند لباسهایش را عوض نماید .

ناموسیها ( حرف آخر را می زدند ) صاحبان سخن فصل در مثل این امور و مشکلات بودند و امور زندگی همانند ازدواج و طلاق و امور عبادی مانند روزه و نماز و آئین شنبه ، تا امور وسیعتری که در حیات یهودیان روی می دهد . اینها در فتواهایشان بر عادات و رسوم آیین های قبل از خود تکیه می کردند . تناقض در این رسوم و پراکندگی آنها زیاد بود و ( مکاتب ) مدارسی وجود داشت که برای هر مکتبی روشی خاص وجود داشت . زیرا مکتب هلیل سهل انگارتر بود مثلاً با کوچکترین علتی اجازه طلاق می داد ، مکتب " شمای " علتهای طلاق را به یک علت و آن هم خیانت به همسر منحصر نموده و در تفسیر و تطبیق شریعت شدت به خرج می داد .

به نظر می رسد که ناموسیها بر هر چیز سازندگی یهودیان سیطره پیدا نمودند و حیات دنیا آنها را فریب داد و به دنبال آن رفتند . بنابراین حضرت مسیح آنها را با وای بر شما هشدار داد و گفت : وای بر شما ای ناموسیها زیرا کلید معرفت را گرفته اید و خود شما وارد آن شدید ولی دیگران را که منع می کردید وارد شدند . ( لوتا : 11 : 52 ) . ناموسیها و فرقه یهودی فریسی که در عهد مکابیها ظاهر شد ، تا اینکه حضرت مسیح آنها را با ویلی ( وای بر شما ) هشدار داد چونکه آنها به حرفه شریعت متمسک می شدند نه به جوهر و روح آن .

مآخذ :

1. سوسه ، احمد : العرب و الیهود فی التاریخ ، دمشق 1975 .
2. بوست ، جورج : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1901 .