منشیة ( روستای - )
چند روستا در فلسطین به این نام شناخته می شوند که از آن جمله اند :
الف - منشیه/شهرستان طولکرم :
روستایی عرب نشین واقع در شمال غربی شهر طولکرم و شمال غربی روستای عتیل و جنوب غربی جمله است . از شمال قاقون سه کیلومتر با این روستا فاصله دارد . این روستا در مرز شهرستان طولکرم و شهرستان حیفا بود . از شرق آن خط آهن طولکرم حیفا می گذرد . راههای فرعی ماشین رو ، این روستا را با روستاهای قاقون ، جلمه و بیرالسکه مرتبط می سازد .
روستا بر جلگه ای بلند از اراضی دشت ساحلی و به ارتفاع 35 متر از سطح دریا بنا شده است . از سمت شمال نیز با رود حوارث فاصله چندانی ندارد . شکل عمران و آبادانی روستا شکل طولی و به موازات حاشیه غربی خط آهن طولکرم - - حیفا امتداد یافته و در محورهایی به سمت جنوب ، به طرف روستای قاقون نیز نشانه های آبادانی به چشم می خورد .
در این روستا خدمات عمومی ارائه نشده و اماکن دولتی وجود ندارد و اهالی مایحتاج خود را از روستاهای مجاور تأمین می کنند . منبع تأمین آب آشامیدنی و زراعی روستاییان چاههای فراوانی است که در کنار روستا حفر شده اند .
مساحت زمینهای تابعه روستا 770/16 جریب بود . که 323 جریب آن به راهها و رودها اختصاص دارد . خربزه ، غلات ، انواع سبزی و مرکبات ، عمده ترین محصولات آن بوده و بیشه هایی در غرب و جنوب روستا وجود دارد .
در سال 1922 ، جمعیت آن 94 نفر بوده که در سال 1945 به 260 نفر رسیده است . نسب اهالی به آل الدقه - که از روستای عبسان در حومه غزه به عتیل مهاجرت نموده اند - می رسد .
در سال 1948 صهیونیستها این روستا را تخریب و زمینها و مزارع آن را اشغال نمودند . اهالی روستا را آواره و بر روی زمینهای آن شهرکهای " جفعات حاییم " ، " اومتس " و " حامعبیل " را احداث کرده اند .
ب - منشیه/شهرستان عکا :
روستایی عرب نشین واقع در 5/2 کیلومتری شمال شرقی عکا بوده است . 5/1 کیلومتر راه روستا اصلی بقیه فرعی است . فرودگاهی در 5/1 کیلومتری شمال شرقی آن نیز وجود دارد .
منشیه در دشت عکا و به فاصله دو کیلومتر از ساحل بنا شده و تقریبا 25 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . رود نعامین از دو کیلومتری جنوب آن گذشته و در فاصله پانصد متری غرب آن کانال پاشا باعث آب چشمه های کابری را به عکا می رساند ، عبور می کند . تپه مختار در یک کیلومتری جنوب روستا واقع شده و دو کیلومتر با شرق عکا فاصله دارد . گفته می شود که این تپه مملو از آثار سفالی دو دوره یونانی و رومی است و موقعیت استراتژیکی مهمی برای این شهر دارد .
شکل کلی روستا شبیه به مربع و از نوع انبوهمی باشد . در سال 1931 حدود 132 خانه که از مصالح مختلفی نظیر سنگ ، سیمان و گل ساخته شده بودند در آن وجود داشته است . در سال 1945 ، مساحت روستا 27 جریب و زمینهای سطح تابعه آن به 886/14 جریب می رسیده که 895/1 جریب آن یعنی 7/12% این زمینها را صهیونیستها به تملک خود داشتند . در سال 1922 ، 371 نفر ساکن این روستا بوده که تعداد در 1931 به 460 و در سال 1945 به 810 نفر افزایش یافته است .
هیچ گونه خدمات عمومی در روستا وجود نداشت و اقتصاد آن بر کشاورزی و پرورش دام استوار بوده است و غلات عمده ترین محصول روستا به شمار رفته و در سال زراعی 43 - 1942 تنها دو جریب زیر کشت زیتون و در 1945 ، حدود 253 جریب زیر کشت مرکبات بوده است .
صهیونیستها در 1948 آن را اشغال نموده و اهالی آن را آواره ساختند . این روستا هم اکنون جزیی از شهر عکاست .
