فالوجه ( روستای - )

روستای عربی است که منسوب به پدر صالح شهاب الدین احمدالفلوجی است که از سرزمین الفلوجه در ساحل رود فرات در عراق به محل زریق الخندق در شمال شرق روستا مهاجرت کرد و هنگامی که فوت کرد نیز در آنجا دفن شد و مردم در اطراف مرقد او شروع به خانه سازی کرده و به عنوان مرکز روستا شکل گرفت .

این مرکز شامل زمینی به ارتفاع 100 متر بالاتر از سطح دریاست . رود الفالوجه در سه طرف آن احاطه دارد که شامل مشرق و شمال و مغرب است . علاوه بر وظیفه دینی روستا ، دارای موقعیت دفاعی نیز است .

رود الفالوجه مجرای کوچکی است که در جهت جنوب شرقی و جنوب غربی روستا قرار دارد و کمی قبل از وارد شدن آن به روستا رود المحور نامیده می شود و پس از

خروج رود از روستا المفرض نام دارد .

منطقه مرکزی پر از مناطق مسکونی است و آبادانی روستا در جهت های گوناگون خارج آن از دهه سی شروع شده است رود الودایی از وسط روستا می گذرد پس از آنکه از اطراف آن گذشته است . این رود در هنگام فصل زمستان پرباران طغیان کرده و باعث خسارتهای زیادی می شود . قسمتهای شمالی روستا را از قسمتهای جنوبی آن جدا می کند . لذا پلهای متعدی برای جلوگیری از قطع ارتباط ایجاد شده است .

مرکز روستا به طرف شمال پیشرفته است و در آنجا بازارهای تجاری و درمانگاه و مدارس و ساختمان شهرداری و قهوه خانه هایی نزدیک راه اصلی الخلیل - - مجدل که از شرق روستا به غرب آن می گذرد ، وجود دارد . فالوجه جدید بر زمین گسترده ای امتداد یافته و مساحت آن زیاد شده تا به حدود 520 جریب رسیده است .

فالوجه دارای اهمیت جغرافیایی مهم در شمال النقب است که بر قسمت شرقی دشت ساحلی فلسطین به شمال شرقی غزه ، قرار دارد . آن نقطه ارتباط بین منطقه کوهستانی شرقی و منطقه دشتی غربی و شمالی و بین شبه الصحراء در جنوب ، می باشد .

مرکز راههای زیادی است که از آن می گذرد و در طرف مشرق به الخلیل و بیت المقدس و شمال به یافا ( 57 کیلومتر ) و در مغرب به المجدل ( 18 کیلومتر ) و غزه ( 40 کیلومتر ) و در جنوب به بیرالسبع ( 52 کیلومتر ) ، متصل است .

بر اثر همین موقعیت است که روستا از نظر آبادانی و جمعیت رشد کرده است . تعداد ساکنان آن از 482/2 نفر در سال 1922 به 670/4 نفر در سال 1945 رسید . به عنوان مرکز تجاری و اداری و علمی برای بیشتر از ده روستا به اضافه بدوی های مستقر در نقب شمالی در نزدیک روستا ، می باشد .

بیشتر ساکنان فالوجه در کشاورزی کار می کنند . مساحت زمینهای آن به 038/38 جریب می رسد که بیشتر آن زیر کشت حبوبات و سبزیجات و میوه ها می باشد . کشاورزی وابسته به آب باران می باشد . که معدل سالانه آن 48 میلی متر است .

زمینهای فالوجه به آبهای زیرزمینی نیاز دارد و در آن جز چهار چاه که در سالهای اخیر نتوانسته است نیازهای

روستا را تأمین کند ، وجود ندارد و مسئولین روستا را به اجرای طرح کشیدن آب از چاه نزدیک به روستای جولس مجاور ، به روستا کرده است .

تجارت در مرتبه دوم بعد از حرفه کشاورزی - - به دلیل موقعیت جغرافیایی مهم روستا - - قرار دارد . تعداد زیادی از ساکنان با تجارت روزگار را می گذرانند . علاوه بر کشاورزی و تجارت ، تعداد زیادی از افراد حیوانات اهلی و مرغ و خروس را که نفع زیادی به آنها می رسانند ، پرورش می دهند . علاوه بر این بعضی از صنایع سبک که روستا به آن معروف است مثل خرد کردن حبوبات و پشم ریسی و رنگ آمیزی و بافتن آن و صنعت سفالگری ، در آن وجود دارد .

ساکنان فالوجه در جنگ سال 1948 در دفاع از روستا و زمینهایشان بلای سختی را متحمل شدند و در هنگام محاصره ای که گروهی از سربازان مصری در روستا گرفتار آن شدند ، آنها هم مقاومت کردند که شش ماه طول کشید .

به تازگی مذاکرات خروج سربازان مصری از روستا و خروج ساکنان آن از روستا باعث شده است که صهیونیستها روستا را کاملا ویران کرده و به جای آن درختان سدر کاشتند و مرکز ایست و بازرسی پلیس خود را در نزدیکی آن بنا کردند و بر زمینهای بین فالوجة و عراق المنشیه ، مستعمره قریات گات را بنا کرده و سپس آن را گسترش داده تا اینکه زمینهای زیادی از فالوجه و عراق المنشیه را درخود جای داده است . صهیونیستها بر روی زمینهای فالوجه دو مستعمره " شحرونیرحن " و مزرعة " مفحور " را بنا کردند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 1 ، ق 2 ، بیروت 1966 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، نقشه های بیت جبرین و بریر .
3. صایغ ، انیس : بلدانیة فلسطین المحتله ، بیروت 1968 .