عرب البواطی ( روستای - )

روستای عربی و منتسب به یکی از عشایر عرب است که این روستا را ایجاد کرده و آن را مسکونی ساختند . همچنین بر آن نام خربة الحکیمیه و ام الشراشیخ نیز گذاشته شده است . در شمال شرقی شهر بیسان واقع است . خانه های آن در طرف شرقی جاده و راه آهن بیسان - - جسرالمجامع ، واقع شده است . راههای آسفالته ای هم آن را به روستاهای قیطه ، زبعة ، عشه ، حمیدیه و شیخ صالح متصل کرده است .

روستای بواطی در بالای منطقه گسترده ای از زمینهای دره بیسان واقع شده است . در حدود 240 متر ( پایین تر از ) سطح دریا قرار گرفته است . خانه های آن دامنه زمین اطراف را پوشانده است که بین گودی و زور حایل شده است . خانه های آن از خشت و چوب نی که از هم

فاصله دارند ساخته شده است .

در میان این خانه ها ، خانه های چادری نیز دیده می شود . ساختمانهای روستا بین دامنه زور در مشرق و خط راه آهن بیسان - - جسرالمجامع در غرب واقع شده است و همچنین بین رود خائن در شمال و دره جالود در جنوب ادامه می یابد .

نزدیک ترین روستا به آن قیطه است که خانه های آن در طرف راه بیسان - - جسرالمجامع واقع شده است . تعدادی از چشمه آب در جنوب عرب البواطی قرار دارد . چاههای آن برای آبیاری مزارع و بستانها و نیز برای آشامیدن مورد استفاده قرار می گیرد .

روستا تقریبا از امکانات و خدمات عمومی خالی است به همین دلیل ساکنان آن بر شهر بیسان مجاور تکیه دارند و از آن به عنوان مرکز بازاری و اداری و آموزشی خود استفاده می کنند . روستای بواطی دارای خرابه های ویران شده است که مصالح ساختمانی و سنگ در آن قرار دارد .

مساحت زمینهای به روستای عرب البواطی به 641,10 جریب می رسد که 1305 جریب را صهیونیستها مالک شدند و 374 جریب شامل راهها و دره هاست . از این زمینها برای کشت حبوبات و سبزیجات و بعضی از درختان میوه استفاده شده است . در آبیاری بر آب چشمه ها و باران تکیه دارد . قسمتی از مساحت کم این زمینها برای چرا و قسمتی دیگر برای ایجاد برکه های آب برای پرورش ماهی اختصاص داده شده است .

تعداد ساکنان روستای عرب بواطی در سال 1922 در حدود 348 نفر بود . تعداد آنها در سال 1931 به 461 نفر رسید و در 86 خانه سکونت داشتند . تعداد آنها در سال 1945 به حدود 520 نفر رسید .

در سال 1948 صهیونیستها ساکنان عرب این روستا را از خانه های خود اخراج کردند و خانه هایشان را ویران و از زمینهای آنها در کشاورزی محصولات گوناگون و زیاد و پرورش ماهی ، استفاده نمودند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 6 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
2. نقشه فلسطین ، مقیاس 000,501 ، تابلو ام قیس .