زنان فلسطینی ( کنفرانس - )

اولین کنفرانس زنان عربی فلسطینی است . که در بیت المقدس در 26/10/1926 با حضور بیش از 38 زن تشکیل شد و قطعنامه هایی در تایید آنچه را که ملت فلسطین در آن زمان می خواست ، صادر کرد .

اوضاع سیاسی ملی که در فلسطین از ابتدای اشغال بریتانیا به وجود آمده بود ، به فعالیت های زنان جنبه سیاسی عمومی بخشید و محدود به جنبه های اجتماعی نشد . لذا زنان فلسطینی مردان را در جهاد ملی یاری کردند و در تظاهرات و کمک و جمع اموال برای مجاهدین ، مشارکت کردند و بعضی از آنها در حالی که با شوهرانشان همراه بودند دست به فعالیت سیاسی در خارج زدند . ( نک : زنان ، جنبش - ) .

سال 1929 به دنبال گسترش و اوج گیری تحولات انقلاب شاهد مشارکت سازمان یافته عملی زنان فلسطینی در فعالیت های سیاسی ( نک : انقلاب 1929 ) و گسترش آن در تمام مناطق فلسطین بود . در این سال پس از اینکه خانه ها خراب شد و ساکنان آن آواره گردیدند و افراد زیادی به زندان افتادند ، برزنان سختی زیادی وارد شد .

در روز 20/19/1929 کمیته ای شامل بعضی از فعالان سیاسی و رهبران جنبش ملی فلسطین تشکیل شد و مقرر گردید کنفرانس عمومی زنان در 26/10/1929 جهت بررسی امور کشور ، تشکیل گردد . کنفرانس در خانه همسر عونی عبدالهادی در بیت المقدس تشکیل شد . و در آن گروهی از زنان فرهنگی از بیشتر شهرها و روستاهای فلسطین شرکت کردند که تعداد آنها به 30 نفر رسید . کنفرانس را همسر موسی کاظم حسینی رئیس کمیته اجرایی عربی ، ریاست می کرد .

در این کنفرانس زنان بسیاری سخنرانی کرده و در مورد اوضاع شهرها و مناطقی که نماینده آن بودند و آنچه که تمام فلسطین از خط گسترش مهاجرت یهودیان و دست اندازی به زمینها ، با آن روبه روست ، بحث و گفت وگو کردند . سپس زنان حاضر سوگند یاد کردند تا در کنار مردان برای آزادی وطن خود کار کنند و از کالاهای یهودی استفاده نکنند و و در حد امکان از کالاهای محلی استفاده نمایند و قرار گذاشتند که تلگرام شکایت آمیزی را برای ملکه ماری ملکه انگلیس و تلگرام تشکرآمیزی به جامعه زنان ملی سیاسی لندن به خاطر همکاری و تایید آنها در مورد اعراب فلسطین و مسأله مقدس آنها و تلگرام تشکرآمیزی به یار اعراب در انگلیس خانم نیوتن به دلیل تلاشهایش برای اعراب فلسطین ، ارسال کنند .

کنفرانس از قطعنامه هایی را به تصویب رساند که در آنها پیمان بالفور و مهاجرت یهودیان به فلسطین را رد کرد و حکومت ملی که در مقابل مجلس نمایندگان مسؤول است را تأیید نمود و خواهان ایجاد نهضت زنان در کشورهای مجاور عربی توسط زنان عرب فلسطین و گسترش تجارت و صنعت ملی - به دلیل اینکه آنها بهترین ضمانت برای ثروت کشور و بزرگترین پایه های آبادانی آن هستند - و گسترش و تحکیم رابطه اقتصادی با سوریه و دیگر کشورهای عربی ، شدند .

کنفرانس از بین اعضای خود کمیته اجرایی را برای مدت شش ماه برگزید اعضای این کمیته نماینده زنان فلسطین بودند و با مردان در خواسته های سیاسی و مواضع ملی ، همکاری کردند به این کمیته اجرایی وظیفه یکی کردن تلاشهایشان با تلاشهای کمیته اجرایی عربی در کشور محول گردید و لذا به کمیته اجرایی زنان عربی مشهور شد .

پس از پایان کنفرانس ، زنان از آن خارج شدند و علی رغم مخالفت مقامات قیمومیت ، به وسیله هشتاد اتومبیل ، در یک تظاهرات اعتراض آمیز در خیابانهای بیت المقدس نقش دولتهای بیگانه را محکوم کردند و اطراف کنسولگریهای کشورهای بیگانه دور زدند . و وقتی به خانه نماینده سامی بریتانیا لود چانسیلور رسیدند ، پنج زن یادداشتی را که خواسته های کنفرانس در آن بود به او دادند که به قرار زیراست : الغاء وعده بالفور که اساس بدبختیها و خونریزیهاست ، توقف مهاجرت یهودیان ، الغاء قانون مجازاتهای مشترک ، برخورد با زندانیان عرب همانطوری که با زندانیان یهودی برخورد می شود و کمک به اعراب به مقدار کمک به یهودیان . یکی از زنان طی یک سخنرانی بیان داشت : این اولین کاری است که زنان فلسطینی در طول تاریخ فلسطین انجام داده اند و آنها الان همه چیز را در راه کمک به مردانشان در راه نجات وطن از مشکلات و آزادی آن از دردها ، فدا می کنند .

کمیته اجرایی زنان عربی پس از کنفرانس به کار در زمینه های گوناگون ملی مانند کمک و جمع اعانات برای خانواده های مجاهدین و قربانیان انتقال زمینها و تقدیم اعتراض و درخواست حقوق و دست زدن به تظاهرات ، ادامه داد . همچنین با گروههای زنان عربی و بیگانه برای درخواست از آنها و اهتمام به مسأله فلسطین ، ارتباط برقرار کرد . نتیجه تلاشهای این کمیته برگزاری اولین کنفرانس زنان عربی در قاهره برای بررسی مسأله فلسطین به ریاست هدی شعراوی در سال 1938 بود ( نک : زنان عرب ، کنفرانس ) .

مآخذ :

1. خالدی ، عنبرة سلام : جولة فی الذکریات بین لبنان و فلسطین ، بیروت 1978 .
2. سفری ، عیسی : فلسطین العربیه بین الانتداب و الصهیونیه ، یافا 1937 .
3. Matiel mognnam : The arab woman and the palestine problem, London 1937.